Sylvia Bökkerink (Almelo,1965). Sinds ruim 20 jaar ervaart ze passie voor de Sumi-E, een oude Japanse schildertechniek met als betekenis: Sumi = inkt, E = schildering. Jan Willem Eskes (Semarang, 1956) maakte schilderijen over de onderkant van de architectuur, een detail van een trap, een muur. Doordat het om oude gebouwen gaat, lijkt het of de adem van de geschiedenis in zijn schilderijen voelbaar is. Door details te schilderen zoemde hij als het ware in op een gevoel. Voor hem ging het vooral om het zoeken naar verstilling; naar verstild leven. Omdat voor verstilling balans en harmonie zo belangrijk zijn, mag niets in het beeld elkaar in de weg staan. Elke verfstreek moet ten dienste van de ander worden gezet. Het is ook een kwestie van loslaten, ‘een schilderij moet roest geven’, aldus Jan Willem. Hij koos er vaak voor om te schilderen vanuit een laag standpunt, zoals een kind zijn omgeving beleeft. Hij verwonderde zich over details, wat oude steen teweeg kan brengen. Grenzen tussen afwezigheid en aanwezigheid, tussen verleden en heden, tussen zichzelf en de buitenwereld. Voor zijn afstudeerproject maakte hij elf schilderijen van het Gemeentehuis in Groningen. Vooral het inzoomen op details, zoals de oude trappen, de werking van licht en schaduw en de sfeer maakte zijn schilderijen tot krachtige en verstilde kunst. Biografie In 2010 studeerde Jan Willem af aan de Klassieke Academie voor Schilderkunst te Groningen. Hij had les van o.a. Matthijs Röling, Peter Durieux, Piet Sebens, Joost Doornik, Juane Xieu, Henk Helmantel, Rinie Bus, Ben Rikken, Jan van Loon, Ralph Douglas, Herman van Hoogdalem, Rein Pol en Gerrie Wachtmeester. Vervolgens werd hij zelf docent aan deze academie en genoot van het lesgeven waarbij hij het motto hanteerde: ‘Kunst is delen en delen is een kunst op zich’. Elsa Visser: Sterven als voedingsbodem voor verwondering en nieuw leven Elsa is papierkunstenaar. De schoonheid van de natuur, die het alledaagse relativeert, is voor haar een inspiratiebron. Ze kan zich verwonderen over de grootse pracht van details, zoals de nerven in een blad, de anatomie van planten en koralen. De natuur draagt veel wijsheid in zich, het stille proces van ontkiemen, onzichtbaar diep in de aarde, maar ook de uitbundigheid in wilde groei. De natuur met haar ritme van de seizoenen, spiegelt het mens-zijn. Het helpt de diepere betekenis van het ritme van het leven te voelen in jezelf. Een terugkerend thema in haar beeldend werk zijn de zwamvormen. In de natuur groeien ze op dood materiaal, ze leven symbiotisch en staan in verbinding met hun leefomgeving. Ze treffen je in hun schoonheid en tijdelijkheid én het idee dat sterven een voedingsbodem kan zijn voor nieuw leven. De beelden van Elsa zijn gemaakt van handgeschept papier. Ze werkt voornamelijk met moerbei-papier dat gemaakt wordt van de bast van de moerbeiboom, die na het regenseizoen wordt afgepeld. Daarna groeit de bast spontaan weer aan, het kost geen ingreep in de natuur om dit papier te vervaardigen. Naast het vrije werk maakt Elsa veel papierbeelden in opdracht. Samen wordt afgestemd welke kwaliteit zichtbaar moet worden in het werk. Zo ontstaat er een mooie uitwisseling. Sinds 1988 is Elsa werkzaam als beeldend kunstenaar. De laatste 10 jaar combineert ze dit met het geven van yogalessen, ademtherapie en coaching. Info Expositie: · Periode Van 4 september t/m 6 oktober 2024 · Opening expositie Zo. 8 september om 16.00 uur · Ontmoet de kunstenaars, Sylvia en Elsa Zo. 22 sept. van 14.00-16.00 uur · Openingstijden Wo. t/m zo. van 13.00 tot 17.00 uur · Entree gratis