In SCHUNCK is vanaf 15 september de tentoonstelling Andy Warhol: Vanitas te zien, met meer dan 100 werken uit de collectie van het Andy Warhol Museum in Pittsburgh. Vanitas toont meer dan honderd werken en objecten die thema’s als eindigheid en spiritualiteit in zijn leven en kunst uitlichten. Rond de tentoonstelling vertoont Filmhuis De Spiegel in samenwerking met SCHUNCK vijf verschillende films die in de breedste zin van het woord aansluiten op de thematiek van de tentoonstelling.

Alles wat ertoe doet in het leven, gebeurt in deze documentaire met misschien wel de mooiste filmtitel.

Jonas Mekas verzamelt korte fragmenten van alledaagse schoonheid, die hij over een periode van dertig jaar vastlegde met zijn camera. De eerste sneeuwval in New York, zijn vrienden wier gezichten rood aanlopen na een avond wijn drinken bij kaarslicht of een zonsopgang boven de stad door een stoffig treinraam. Zijn gezinsleven, de reizen naar Europa, de seizoenen van het jaar en de nooit eindigende zoektocht naar momenten van schoonheid en levensvreugde. Deze momenten, die velen doen opkijken maar weinigen echt opvallen, krijgen Mekas’ volste aandacht.

Zijn camera geeft hem de kans om zich te verliezen in de momenten zoals dat zonder filmlens nooit zou kunnen. De vijf uur lange stroom aan beelden ontroert niet enkel omwille van zijn precieze montage of visuele kracht. De toeschouwer bespeurt de overweldigende ontroering die Mekas overviel en die hem naar zijn camera deed grijpen. As I Was Moving Ahead Occasionally I Saw Brief Glimpses of Beauty ontleent zijn kracht aan de devotie die Mekas toont voor wat hij filmt.

Vijf uur om een heel mensenleven te vertellen, dat is eigenlijk nog behoorlijk snel. Door veel Europese en Amerikaanse critici geprezen als een meesterwerk maar nauwelijks in de Benelux te zien geweest op het witte doek. Een éénmalige, unieke voorstelling die je waarschijnlijk niet wilt missen.

We vertonen As I Was Moving Ahead Occasionally I Saw Brief Glimpses of Beauty met Engelse ondertiteling. Inclusief een pauze.

Filmhuis de Spiegel

SCHUNCK

As I Was Moving Ahead Occasionally I Saw Brief Glimpses of Beauty

Italië, 2016 / 121 minuten
Niet schadelijk / Alle leeftijden
Regie: Massimo D'Anolfi en Martina Parenti
Met: Marina Vlady, Shin Kubota en Mo Brings Plenty

In SCHUNCK is vanaf 15 september de tentoonstelling Andy Warhol: Vanitas te zien, met meer dan 100 werken uit de collectie van het Andy Warhol Museum in Pittsburgh. Vanitas toont meer dan honderd werken en objecten die thema’s als eindigheid en spiritualiteit in zijn leven en kunst uitlichten. Rond de tentoonstelling vertoont Filmhuis De Spiegel in samenwerking met SCHUNCK vijf verschillende films die in de breedste zin van het woord aansluiten op de thematiek van de tentoonstelling.

Een Japanse onderzoeker bestudeert de eindeloze levenscyclus van een kwal. Indianen uit de Verenigde Staten begraven een man die voor hun rechten heeft gevochten. Italiaanse restaurateurs werken aan het behoud van de kathedraal van Milaan. Twee Zwitserse uitvinders zijn op zoek naar de perfecte toonhoogte van hun metalen muziekinstrument, de handpan. Gefilmd op vier verschillende plekken in de wereld houdt de documentaire zich bezig met de menselijke obsessie naar onsterfelijkheid.

Degenen die begonnen met de bouw van de kathedraal in Milaan, moeten zich er vanaf het begin van bewust zijn geweest dat één leven niet genoeg zou zijn om het werk voltooid te zien. Shin Kubota bewijst ons dat zijn kleine onsterfelijke kwal een dozijn keer kan leven, sterven en herboren kan worden. De uitvinding en het voortdurende onderzoek naar een nieuw muziekinstrument zullen waarschijnlijk langer duren dan het leven van de uitvinders.

De Lakota-stam heeft de behoefte om zich te verzetten en hun eigen cultuur te verdedigen tegenover andere heersende beschavingen. Elk verhaal in Spira Mirabilis heeft te maken met het besef van de menselijke grenzen en de wens om ze te overwinnen. Als een visuele symfonie vertelt deze bijzondere documentaire meerdere verhalen over onsterfelijkheid.

Nederlandse première van een Italiaans meesterwerk. We vertonen Spira Mirabilis met Engelse ondertiteling.

Spira Mirabilis

In SCHUNCK is vanaf 15 september de tentoonstelling Andy Warhol: Vanitas te zien, met meer dan 100 werken uit de collectie van het Andy Warhol Museum in Pittsburgh. Vanitas toont meer dan honderd werken en objecten die thema’s als eindigheid en spiritualiteit in zijn leven en kunst uitlichten. Rond de tentoonstelling vertoont Filmhuis De Spiegel in samenwerking met SCHUNCK vijf verschillende films die in de breedste zin van het woord aansluiten op de thematiek van de tentoonstelling.

Een man zit aan het sterfbed van zijn vrouw. Hij voedt haar, waakt bij haar en stelt haar gerust. Nadat zij in de vroege ochtend haar laatste adem uitblaast, verzorgt hij haar lichaam. Liefdevolle, kalm uitgevoerde handelingen roepen de relatie op tussen twee mensen die samen een heel leven hebben gedeeld en nu voor altijd van elkaar gescheiden zijn. Terwijl hij houvast zoekt in praktische daden – het graven van een graf, het wassen van de overledene – welt in hem een verdriet op waarvoor de traditionele rouwrituelen tekortschieten.

Regisseur Pablo Lamar filmt de grootsheid van de natuur, die zal blijven bestaan lang nadat de vrouw en de man zijn gestorven. Terugkerend beeld is het vuur – een kaars, een kampvuur, een laatste vuurzee die de hut waarin ze leefde verbrandt. Lamar maakt veel gebruik van suggestieve omgevingsgeluiden uit de natuur, waarmee de film niet alleen een mijmering is over ouder worden en de dood maar ook een meditatieve studie naar de plaats van de mens in de natuur.

Te weinig mensen kennen dit wonderschone debuut.

La Última Tierra

In SCHUNCK is vanaf 15 september de tentoonstelling Andy Warhol: Vanitas te zien, met meer dan 100 werken uit de collectie van het Andy Warhol Museum in Pittsburgh. Vanitas toont meer dan honderd werken en objecten die thema’s als eindigheid en spiritualiteit in zijn leven en kunst uitlichten. Rond de tentoonstelling vertoont Filmhuis De Spiegel in samenwerking met SCHUNCK vijf verschillende films die in de breedste zin van het woord aansluiten op de thematiek van de tentoonstelling.

Diaries Notes and Sketches is een chronologische aaneenschakeling van scènes die regisseur Jonas Mekas met zijn Bolex 16mm-camera van 1964 tot en met 1968 draaide. Hij reageert hierin direct op de hem omringende werkelijkheid: de stad New York, zijn vrienden en de natuur en maakt daarmee een fascinerend portret van de New Yorkse ondergrondse cultuur. Veel beroemde figuren uit de Amerikaanse avant-garde verschijnen in de documentaire.

Na een aantal jaren alledaagse scènes uit zijn leven te hebben gefilmd, kreeg Mekas van de Albright-Knox Art Gallery in New York de opdracht om Diaries Notes and Sketches te maken. Het was zijn eerste grote dagboekfilm. Het toont een kroniek van gebeurtenissen in het leven van Mekas, met tussentitels die de beelden beschrijven die eraan voorafgaan of volgen. De soundtrack wisselt af tussen muziek, vertelling door Mekas en omgevingsgeluiden.

We vertonen Diaries Notes and Sketches met Engelse ondertiteling.

Bijzonderheden

Sinds 1950 houdt Jonas Mekas een filmdagboek bij. Hij loopt rond met zijn Bolex en reageert op de realiteit door het te filmen. Op sommige dagen schoot hij tien frames, op andere tien seconden, weer op andere tien minuten. Of hij schoot helemaal niets. Als je dagboeken schrijft, is het een retrospectief proces: je gaat zitten, je kijkt terug op je dag en je schrijft alles op. Een filmdagboek bijhouden, betekent onmiddellijk reageren met je camera. Je krijgt het direct of je krijgt het helemaal niet.

Teruggaan en het later opnemen, zou betekenen dat je gebeurtenissen of gevoelens opnieuw moet ensceneren. Het nu krijgen, zoals het gebeurt, vereist de totale beheersing van je camera. Alle beelden die je in de Diaries Notes and Sketches ziet, zijn precies zoals ze uit de camera kwamen: er was geen manier om ze in de montagekamer te monteren zonder de vorm en inhoud te vernietigen.

Diaries Notes and Sketches

Nederland, 2024 / 125 minuten
Let op met kinderen tot 16 jaar! Grof taalgebruik! Seks!
Regie: Boudewijn Koole
Met: Sanne Samina Hanssen, Kevin Janssens en Yorick van Wageningen

De 33-jarige Lin heeft een succesvolle carrière als wedstrijdzwemmer achter zich liggen, maar het zwemmen heeft nog één grote uitdaging voor haar: het kanaal overzwemmen in een recordtijd. Dat dat een loodzware en gevaarlijke onderneming is, schrikt haar niet af. Integendeel ze houdt juist van een beetje gevaar. Een paar weken vóór de oversteek ontmoet ze de zes jaar oudere onderwaterlasser Henri, die ook goed gedijt onder gevaarlijke omstandigheden. Een intense liefdesrelatie volgt waarbij ze elkaar tot steeds grotere hoogten uitdagen.

Hokwerda’s Kind van Oek de Jong werd direct bij de verschijning in 2002 geprezen als de belangrijkste literaire gebeurtenis van het jaar. Er werden maar liefst 70 duizend exemplaren verkocht en het boek werd genomineerd voor de Libris Literatuurprijs en de Gouden Uil Literatuurprijs. De bestseller werd vertaald in Frankrijk, Duitsland en Denemarken.

Hokwerda’s Kind is de nieuwste film van regisseur Boudewijn Koole, die eerder al bijzondere films als Kauwboy, Beyond Sleep en Verdwijnen regisseerde. Het is een zinderende film die op subtiele wijze onbewuste emoties en ervaringen tot de essentie terugbrengt. Met Sanne-Samina Hanssen en Kevin Janssens in de hoofdrollen.

Bijzonderheden
Regisseur Boudewijn Koole over de schrijver en het boek: "Ik ken geen andere Nederlandse schrijver die zo zintuiglijk schrijft als Oek de Jong. Als je Hokwerda’s Kind begint te lezen, word je na een paar woorden al naar de plek toe gezogen. Het is alsof je daar bent, met de karakters. Ik voel grote affiniteit met zijn stijl." Koole leverde met Beyond Sleep een ijzersterke verfilming af van de roman Nooit Meer Slapen van Willem Frederik Hermans. Hiermee is de bewerking van Hokwerda's Kind in uitstekende handen.

Hokwerda's Kind

Nederland, 2023 / 94 minuten
Niet schadelijk / Alle leeftijden
Regie: Rogier Kappers
Met: Rogier Kappers, Jan Kappers en Rudie Dienske

In dit originele en humoristische zelfportret dat meandert tussen hoop, wanhoop en hartzeer, volgen we de hoofdpersoon Rogier Kappers zeven jaar lang. Hij wil de droom waarmaken die hij als negenjarig jongetje had: een orgel bouwen van zingende glazen en daar beroemd mee worden. Is Kappers onverwoestbaar optimistisch of ronduit naïef?

Onzeker maar koppig zoekt Kappers, alias de Glazendraaier, nu zijn weg als straatmuzikant. Hij krijgt de handtekening van idool Arvo Pärt, oefent zijn vingers kapot op die hemels klinkende glazen, en ziet tussen Dubai, Podium Witteman en het vertwijfeld klussen aan zijn vakantiehuisje hoe ook dit project even onverwacht kan lopen als het leven zelf.

Glas, Mijn Onvervulde Leven is een hartverwarmende documentaire, waarin Kappers' vader nuchter commentaar levert op de creatieve ambities van zijn zoon - een halftalent dat tegen de klippen op, en in het zicht van de naderende ouderdom, zijn grootste droom probeert te verwezenlijken.

Glas, Mijn Onvervulde Leven

Excuses in de vorm van een warme maaltijd is nooit een slecht idee. En voor de ondeugende achtjarige Linda betekent dat kip met paprika, een gerecht dat haar herinneringen voedt aan haar overleden vader die een geweldige kok was. Haar moeder Paulette is helaas geen keukenprinses. Wanneer Paulette zich rot voelt omdat ze haar dochter onterecht heeft gestraft, wil ze alles doen om het weer goed te maken. En dus vraagt Linda of ze een kip kan koken. Het eenvoudige verzoekje leidt tot een knotsgek avontuur met hectische achtervolgingen, onhandige politie-interventies en muzikale intermezzo’s.

Regisseurs-echtpaar Sébastien Laudenback en Chiara Malta weeft een klein en teder verhaal dat stevig verankerd is in de alledaagse realiteit. De inhoud mag dan wel verwant zijn aan de oudere Franse cinema, visueel ontvouwt de film zich aan de hand van handgetekende, schilderlijke animaties die een landschap schetsen waarin personages één kleur krijgen toegewezen op basis van hun persoonlijkheid. Gele Linda is een energiebom en belichaamt een grenzeloos enthousiasme. Oranje Paulette worstelt intussen met het evenwicht tussen rouwen en vooruitgaan als alleenstaande ouder.

Linda Wil Kip! is een kindvriendelijk pareltje voor het hele gezin, die met veel humor het kattenkwaad van de jeugd toont, maar ook de kracht van een moeder-dochterband.

Linda Wil Kip!

De muziekdocumentaire Let's Get Lost is een fascinerend portret van de legendarische jazztrompettist en stijlicoon Chet Baker van fotograaf Bruce Weber. Aan de hand van interviews, archiefbeelden uit de jaren ’50, muziekopnames en beelden van Bakers laatste levensjaren toont Weber de aantrekkingskracht en vele gebreken van de trompettist die aan zijn drugsverslaving ten onder is gegaan. Vier maanden na het einde van de opnames overleed Chet Baker door een val uit een Amsterdams hotelraam.

Scènes van een trompetspelende Chet Baker krijgen evenveel aandacht als de verhalen van familie en vroegere geliefden over Bakers constante afwezigheid, misbruik en verslaving. Webers weet op deze manier de aantrekkingskracht en de vele gebreken van de raadselachtige trompettist te vangen. Let's Get Lost werd in 1989 genomineerd voor de Oscar voor beste documentaire. Voor het eerst prachtig gerestaureerd, is dit een documentaire die jazz-liefhebbers niet mogen missen.

Let's Get Lost

Laos, 2023 / 113 minuten
Let op met kinderen tot 16 jaar!
Regie: Lois Patiño
Met: Amid Keomany, Juwairiya Idrisa Uwesu en Simone Milavanh

In SCHUNCK is vanaf 15 september de tentoonstelling Andy Warhol: Vanitas te zien, met meer dan 100 werken uit de collectie van het Andy Warhol Museum in Pittsburgh. Vanitas toont meer dan honderd werken en objecten die thema’s als eindigheid en spiritualiteit in zijn leven en kunst uitlichten. Rond de tentoonstelling vertoont Filmhuis De Spiegel in samenwerking met SCHUNCK vijf verschillende films die in de breedste zin van het woord aansluiten op de thematiek van de tentoonstelling.

In Laos wonen en studeren tientallen monniken in boeddhistische tempels. Elke dag steekt een jonge monnik, genaamd Amid, de rivier over om een oude vrouw een tekst voor te lezen uit het Tibetaanse Dodenboek. Het dient als leidraad voor het vinden van de weg naar het hiernamaals. Wanneer de vrouw sterft, begint haar geest een reis naar reïncarnatie in een volgend lichaam.

Om de reis te voltooien, moet je je als kijker laten meeslepen door licht en geluid. Het loont om de aanwijzingen van de regisseur op te volgen.

Aan de andere kant van de wereld, op het Tanzaniaanse eiland Zanzibar, woont een jong meisje, genaamd Juwairiya. Ze wordt op een ochtend wakker met het nieuws dat er een geitje is geboren. Juwairiya woont met haar islamitische gezin in een dorp aan de kust. Lokale vrouwen verbouwen er zeewier en maken zeep. Ze gaan op een andere manier om met geboorte, leven, dood en reïncarnatie.

Bekroond met de speciale juryprijs op het filmfestival van Berlijn, transformeert Samsara de levenscyclus tot een verrijkende ervaring voorbij de begrenzingen van de werkelijkheid. Samsara is een unieke cinematografische beleving, een meditatieve reis langs verschillende zienswijzen op leven en dood. Wat ons betreft het eerste meesterwerk van het nieuwe jaar.

Samsara bevat flitsende beelden die mogelijk niet geschikt zijn voor mensen met (lichtgevoelige) epilepsie.

Samsara

Film

--

Event source:
https://tickets.filmhuisdespiegel.nl/shop/tickets-new.php?showid=5026

Handling the Undead

Adam

Maggie

Christie

Eric

Anna

Standard

Los Reyes Del Mundo is a film screening at Filmhuis de Spiegel. The film may be harmful for children under 16 years old and contains violence and strong language.

--

Event source:
https://tickets.filmhuisdespiegel.nl/shop/tickets-new.php?showid=4952

🎨 Cultural

Los Reyes Del Mundo

guestList

Filmhuis De Spiegel
Royal Theater Heerlen
Stationsplein 5
6411 NE Heerlen