In The Polish Project weeft Maria Magdalena Kozłowska een muzikaal en visueel universum waarin fysieke arbeid en artistieke expressie samensmelten. Het is een wereld waarin een steiger een podium wordt, een vorkheftruck een instrument, en een arbeidersverhaal een libretto — alles begeleid door live gespeelde jazz. The Polish Project is de bloei van een jarenlang artistiek onderzoeksproces.

Uit gesprekken met Poolse arbeidsmigranten ontstond een rauwe, lyrische performance vol ritme, adem en eerlijkheid. Hun stemmen — opgenomen, gezongen, gefluisterd — klinken tussen steigerbuizen, lichamen en luidsprekers. De grenzen tussen werk en kunst, tussen document en verbeelding, vervagen.

Met opera, choreografie en video als middelen onderzoekt Maria Magdalena de fragiele balans tussen identiteit, lichamelijkheid en economische realiteit. De voorstelling is een ode aan onzichtbare arbeid, aan verloren idealen, en aan de veerkracht van mensen die blijven bouwen — aan huizen én aan zichzelf. In dit universum zijn de ethiek van kunst en arbeid onlosmakelijk verbonden: beide vragen om toewijding, tarten fysieke grenzen en dragen het risico van uitputting of zelfs ondergang. Werken zonder bescherming kan dodelijk zijn — net als blijven dansen terwijl je al valt. Kunst en arbeid vormen hier niet alleen een identiteit, maar ook een klasse, altijd op het randje van de afgrond.

The Polish Project beleeft zijn wereldpremière tijdens Julidans 2025.

Taal: Pools, met Engelse boventiteling
Let op: alleen korting met CJP en studentenpas
Podiumpas niet geldig bij voorstellingen van Julidans
Combineer op za 5 & zo 6 juli met Julidans: When The Bleeding Stops

Julidans: The Polish Project

In Bent Aicha deelt Amina Meliani het verhaal van een vrouw die haar hele leven strijdt. Van dochter tot ze zelf moeder is. Zonder angst of schaamte, maar met moed, humor en een zekere onhandigheid, gaat ze de eindeloze strijd aan en zoekt ze naar verbinding tussen twee werelden. 

Speels betrekt Amina het publiek in een gesprek over overgave, kwetsbaarheid en de kracht om jezelf te blijven. Amina put daarvoor uit haar Marokkaanse roots en dat betekent: de Regadda dansen!

Theater van Deyssel Festival: Bent Aicha

Een jonge vrouw zit in een vreemde kamer en tikt een brief aan een naamloze ontvanger. Haar woorden schieten over het scherm, haar stem zweeft in een lege ruimte. Ze zingt hardop wat ze niet kan typen en typt wat ze niet kan zingen, altijd zoekend naar de juiste invalshoek. Wat ontstaat is een roep in de leegte, een poging de juiste snaar te raken, een worsteling met woorden.

Dit muziektheaterstuk is een vervolg op een correspondentie tussen een aanwezig en een afwezig lichaam. Het verlangen om over grote afstanden te kunnen zenden, wordt een daad van wilskracht, een door adrenaline gevoed spel, dat de grens doet vervagen tussen wat echt is en wat verzonnen.

_i hope this finds you well_ maakt gebruik van stem, muziek en geschreven tekst om te graven in verlies, (zelf)bedrog en hoe ver we bereid zijn te gaan voor zingeving wanneer we worden geconfronteerd met afwezigheid.

Eerder was [_i hope this finds you well_](https://www.frascatitheater.nl/nl/agenda/2556/sabine-pendry-arieh-chrem/fringe-i-hope-this-finds-you-well) tijdens Amsterdam Fringe 2024 te zien. 

Duur: 50 min.

Credits
-------

muziekcompositie, lyrics, tekst, concept, regie en performance Sabine Pendry muziekontwerp, live electronics en co-compositie Arieh Chrem dramaturgie Ari Teperberg lichtontwerp, scenografie Erik van de Wijdeven

In de pers
----------

"Wanhopig zoekt ze contact, maar met wie en hoe doe je dat? Pendry heeft onze digitale wereld moedig in een poëtisch probeersel van vijftig minuten gegoten." Het Parool


Over de maker
-------------

Sabine Pendry is een Amerikaanse performer, theatermaker, vocalist en geluidskunstenaar werkzaam in Amsterdam. Ze behaalde een Masterdiploma Fine Arts van de re:Master Opera aan het Sandberg Instituut in 2024, na haar studie Classical Voice aan de Fontys Academie onder Margriet van Reisen. Ze beweegt zich tussen performance voor theater en film, (toneel)schrijven, zang en compositie in.

Sabine maakt graag gebruik van de intimiteit van een zangstem, de poëzie van taal en strakke podiumbeelden, om vreemde en meeslepende werelden te creëren. Ze is geïnteresseerd in subjectieve, innerlijke en poëtische vormen van werkelijkheid, en gebruikt fictie als middel om humor en betekenis te zoeken in thema’s als het unheimische, rouw, het existentiële en het absurde. Haar stukken gaan vaak over en worden geboren uit vormen van overdaad, ze rekken de betekenis van woorden op tot het overkill is en hilarisch wordt. Ze voelt zich vooral aangetrokken tot personages die ondanks alles willen wat ze niet kunnen krijgen.

In Sabine’s muziek staan stem en electronische composities centraal. Ze haalt haar inspiratie uit o.a. folkmelodieën, chants en experimentele technieken maar put ook uit traditionele opera en andere vormen van muziektheater. De menselijke stem doet daarbij vaak dienst als een diep persoonlijke, maar vluchtige extensie van het lichaam.

i hope this finds you well

In voorbereiding op haar nieuwe voorstelling NIKS NIEUWS die op donderdag 6 maart bij Frascati in première gaat, toont Laura van Dolron tijdens Laura's Liefdes Lab op zaterdag Liefhebben.

In de cel van Nelson Mandela viel een straal licht die hij gebruikte om tomaten te kweken in een paar oude schoenen. Die deelde hij uit aan zijn medegevangenen. Dat is liefde. Mensen die de lampjes van geparkeerde fietsen die per ongeluk aan zijn blijven staan uit doen, ook al moet je best irritant lang zoeken naar waar dat knopje nou precies zit… dat is liefde. Iemand die alleen woont en op vakantie gaat en voor ze vertrekt een briefje met WELKOM TERUG op haar tafel legt… ook dat is liefde.

In haar hoofd, in haar hart, in haar omgeving en in de wereldgeschiedenis zoekt Laura naar mensen die ons kunnen leren wat liefhebben is. Want écht liefhebben, wat is dat eigenlijk en hoe doe je dat? In haar zoektocht komt zij steeds de dood tegen, want zoals in de bijbel staat blijkt waar: "sterk als de dood, is de liefde". De antwoorden die zij vindt zijn soms hartverscheurend, dan weer hilarisch en doen je lachen door je tranen heen.

Bundelkorting: bezoek twee voorstellingen van Laura van Dolron tussen 27 februari en 8 maart en betaal €14 euro i.p.v. €19 euro per kaart. (korting alleen geldig op vol tarief).

Liefhebben

We play so hard it hurts is een solo geregisseerd en gespeeld door Fernando Troya. Via de verborgen rijken van de cruisingcultuur, duikt hij in zijn zoektocht naar intimiteit. De performance synthetiseert autobiografische sporen met de tijdloze allegorie van Peter Pan, om de complexiteit van queer identiteit te onderzoeken en te vieren.

Tijdens Amsterdam Fringe 2024 werd We play so hard it hurts bekroond met de International Bursary Award.

De performance is een getuigenis van het transformatieve vermogen van veerkracht. Met zijn meedogenloze toewijding aan authenticiteit deelt Fernando speels zijn avontuur. Het stuk beweegt zich tussen performance, dans en theater en gebruikt tien matrassen als een levend decor.  
 
In het rapport van de International Bursary Award schreef de jury over We play so hard it hurts: 

"Hoewel Fernando Troya’s verkenning van identiteit, seksualiteit en kwetsbaarheid persoonlijk is, wordt het nooit zelfingenomen. Integendeel, ‘We play so hard it hurts’ is een rauwe en eerlijke weergave van zijn ervaringen binnen de gay cruising scene, waarbij hij tien matrassen gebruikt om unieke visuele beelden te creëren. Troya’s achtergrond in klassiek ballet voegt extra lagen diepgang toe aan de choreografie, wat in combinatie met de scenografie het stuk op een technisch verbluffende manier tot leven brengt." [Theaterkrant](https://www.theaterkrant.nl/nieuws/fernando-troya-wint-international-bursary-award-op-amsterdam-fringe/) 

Duur: ca. 70 min. 
Taal: Engels

We play so hard it hurts

Anatomy of a Suicide
LENZ / Frascati Producties

Frascati, Amsterdam
Frascati 1

--

Event source:
https://www.frascatitheater.nl/nl/mijntheater/reserveer

Anatomy of a Suicide

Shaping the Unspoken: Mental Illness, Identity and Artistic Practice is een éénmalig, intiem panelgesprek in het kader van de voorstelling Anatomy of a Suicide. Het gesprek zal gaan over persoonlijke ervaringen, artistieke processen en bredere maatschappelijke analyses rondom psychisch lijden. Het gesprek wordt gemodereerd door Berthe Spoelstra.

Hoe geef je vorm aan verhalen over psychisch leed wanneer de samenleving geen ruimte lijkt te bieden voor deze ervaringen? Welke beelden en woorden had graag gezien en gehoord ten tijden van psychisch leed? Hoe creëer je die en welke stappen heeft LENZ hierin gezet om tot Anatomy of a suicide te komen? 

De aanleiding tot dit gesprek is de persoonlijke en artistieke uitwisseling tussen Erasmus Mackenna (LENZ) en diens sibling kunstenaar en activist Esméemilja. Vanuit hun gedeelde ervaringen met herstelprocessen, identiteitsontwikkeling en psychisch leed reflecteren zij op de thema’s uit de voorstelling. Wat betekent herstel in een wereld die vaak geen plek lijkt te bieden voor wie afwijkt van de norm? Hoe kunnen kunst en activisme bijdragen aan een inclusievere samenleving?

Moderator Berthe Spoelstra zal onder andere in gesprek gaan met klinisch psycholoog Maryke Geerdink, Esméemilja Mackenna, Erasmus Mackenna, Marit Hooijschuur en Roel Pronk. 


Toegankelijkheid en Taal

Dit gesprek zal plaatsvinden in het Engels. Gezien Anatomy of a Suicide in het Nederlands wordt uitgevoerd (en vanwege de complexiteit van het materiaal niet kan worden ondertiteld) hoopt LENZ dat dit panelgesprek toegang geeft voor degenen die de voorstelling zelf niet kunnen ervaren om verder te denken en in gesprek te gaan over de thematiek. Het is geen vereiste om Anatomy of a Suicide gezien te hebben.


Over de sprekers

Maryke Geerdink is klinisch psycholoog en psychotherapeut en lid van de Vereniging voor Gedragstherapie en Cognitieve Therapie (VGCT). Maryke heeft ervaring opgedaan met suïcidaliteit in de forensische psychiatrie en later met getraumatiseerde vluchtelingen en slachtoffers van mensenhandel. Zij is werkzaam als manager bij 113 Zelfmoordpreventie en als docent en supervisor in de opleidingen tot GZ- en Klinische psycholoog.

Erasmus Mackenna, Marit Hooijschuur en Roel Pronk maken als theatercollectief LENZ voorstellingen op de grens tussen theater, live muziek en performance. Toegewijd aan de underground en outsiders in de hedendaagse samenleving, creëert het collectief portretten van de worstelende mens, op zoek naar radicale empathie in een hopeloze wereld. Terugkerende thema’s zijn emancipatie, mentaal leed en de verloren toekomst. Bij Frascati Producties maakte LENZ de muzikale moordsprookjes Sheath and Knife (Schede en Mes, 2021) en Katie Cruel (2023), het moderne, digitale spookverhaal HAUNTOLOGY (2024) en de eerste Nederlandse vertolking van Anatomy of a Suicide (2025).

Shaping the Unspoken: Mental Illness, Identity and Artistic Practice

Over twee datende clowns verkleed als mens in een volwassen wereld.
We’re all alone in this together is een beeldende en muzikale voorstelling over daten en sociaal wenselijk gedrag. Met medespeler Elias De Bruyne neemt Kim Karssen je mee in explosie van fantasie die werkelijkheid lijkt- maar waarvan je gaandeweg hoopt dat het toch fantasie is.

Twee individuen willen niet alleen zijn, maar weten ook niet zo goed hoe het samen moet. Ze willen een wereld bouwen, maar weten niet wat het juiste gereedschap daarvoor is. Als twee clowns in een volwassen wereld proberen ze zich te gedragen binnen de regels van het ‘menszijn’, in de hoop zo een soulmate te vinden. Tot blijkt dat de regels voor haar net anders zijn dan voor hem.
We’re all alone in this together is een tragikomische performance over jezelf wapenen tegen de draken op het slagveld der liefde. Maar ook tegen de spoken in je hoofd. Tegen die enge man die achter je aan fietst na school- en tegen die draak van een buurvrouw die zegt dat je het allemaal zelf bedacht hebt. Want als je zelf een clown bent verkleed als mens, hoe weet je dan nog welke draak een mens is en welke mens een draak?

Over Kim Karssen
Theatermaker en actrice Kim Karssen (1996) studeerde in 2018 af aan de performance opleiding in Maastricht. Met liefde voor taal en verhalen zoekt ze in haar voorstellingen op fantasievolle wijze naar een balans tussen grap en traan. Hierbij schuwt ze de rafelranden niet en vliegt ze graag uit de bocht.

Vanaf seizoen 2022/2023 werkt Kim onder de vleugels van Frascati Producties, hier maakte ze de absurdistische solo Schrödingers hond (2022) en de stand-up Don't rain on my paREET (2023) voor theaterfestival de Parade. In 2023 werd ze bekroond met het Wim Bary Stipendium, een oevreprijs voor theatermakers tot 35 jaar.
Eerder maakte Kim bij Frascati Producties in samenwerkingen met Florian Myjer onder andere Oorlog en Vrede (2019), Mephisto Park (2020) en Mann Mann Mann (2022).

Let op: Grensoverschrijdend gedrag is één van de thema’s die terug zal komen in de voorstelling.

We're all alone in this together

In deze hedendaagse hervertelling zien we Sappho als het pop-icoon van dit moment. In haar concerten moedigt ze vrouwen aan om hun leven te laten leiden door liefde, vrijheid en gelijkheid. Ooit was Sappho spiritueel leider van haar eigen intieme vrouwencommune waar ze het oogstseizoen vierden met sappige perziken en gezamenlijk dansten rond de intense vuren tijdens Beltane. Langzamerhand blijkt dat deze waarden niet rechtop kunnen blijven staan in een geglobaliseerde consumptiemaatschappij.

Sappho’s fans reizen naar Lesbos af voor seksual healing, maar de realiteit blijkt complexer te zijn dan gedacht. Sappho worstelt met de verwachtingen van haar fanbase en de druk om te presteren, zowel in haar kunst als in haar relatie met haar geliefden. Het is onmogelijk om de -godinnenstatus- vol te houden. Met haar jonge volgeling Atthis deelt Sappho een diepe connectie, maar hun relatie wordt gekenmerkt door conflicten en misverstanden. Megara, een van haar grootste fans, confronteert Sappho met de realiteit van de huidige onwetendheid van vrouwelijk genot in deze mannenwereld. Daar komt de orgasmekloof om de hoek kijken.

Een avond waarin we op humoristische wijze onze kijk op liefde en seks bevragen.

*   Vr 6 dec after-party met DJ Affici (Annefleur Schipper) in Frascati Café  
*   Za 7 dec in We Are Public-programma: https://www.wearepublic.nl/programma/lesbos/207174

Lesbos

Showmeister, een komedie over sterven
Theater Oostpool
Frascati, Amsterdam
Frascati 1

--

Event source:
https://www.frascatitheater.nl/nl/mijntheater/reserveer

Showmeister, een komedie over sterven

Adam

Maggie

Christie

Eric

Anna

Standard



--

Event source:
https://www.frascatitheater.nl/nl/mijntheater/reserveer

Frascati

SATAN

guestList

Frascati is een toonaangevend theater en productiehuis in het hart van Amsterdam waar theater maken, vertonen en verbinden onlosmakelijk met elkaar zijn verweven. Frascati is een ontmoetingsplek voor liefhebbers, makers, denkers en vernieuwers en beschikt over vier zalen in de Nes waar jaarlijks meer dan 500 (inter)nationale voorstellingen te zien zijn.

Ons productiehuis geeft alle ruimte aan jonge, getalenteerde makers in hun ontwikkeling tot zelfstandige podiumkunstenaars. Frascati-makers zijn niet onder één noemer te vangen; ze werken multidisciplinair, vaak internationaal, zoeken cross-overs, zijn volstrekt eigenzinnig en bevragen de wereld. Jaarlijks realiseren we als grootste productiehuis van Nederland circa dertig (co)producties.

Frascati gaat uit van de kunst en de kunstenaar, én stelt de grootstedelijke dynamiek in huis centraal. Zowel binnen het productiehuis als bij het presenteren én in de contextprogrammering gaan we expliciet op zoek naar maatschappelijke thema’s en leggen we verbanden tussen theater en de wereld. Hierbij zijn de vier stedelijke ankerpunten: de stad als podium (locatietheater), de stad als co-creator (een tafel van maatschappelijke partners), stedelijke diversiteit (met vier Amsterdamse partners) en de internationale stad (o.a. via performatieve dans).