In de mime solo Victory Boogie Woogie plaatst Charles Pas zichzelf in een dystopische tussenruimte om te onderzoeken wat het betekent als je jezelf continu moet optuigen. Als verdwaalde jongeman gaat hij de strijd aan met het alledaagse, in een poging dat te temmen en op zoek te gaan naar alles wat daarachter ligt. Wat betekent het als je geen verbinding kan vinden, ontreddering de overhand krijgt, maar je niet anders weet dan door te gaan?

Bij deze voorstelling, waar de kracht ligt in het minimale gebruik van theatrale middelen, is Charles in dialoog met een volledig gesampled geluidsdecor van de soundtrack van het stadsleven. Victory Boogie Woogie is een dynamische trip waarin door middel van flitsen van een leven in de stad zich een steeds groter plaatje openbaart aan de toeschouwer. De dreiging van het radicaliseren van het individu ligt constant op de loer.

Charles Pas Artist in Residence in 2023/2024 bij ICK Dans Amsterdam.

Shane Koppers

ICK Amsterdam

VICTORY BOOGIE WOOGIE

Tom van Wee

Rodrigo Ribeiro

Sophie Prins

Dans en viering van queerness en de kracht van hekserij

Op een eeuwenoud landgoed, onder het dichte bladerdak, in de mystieke gloed van de volle maan, komen drie figuren samen voor een betoverend ritueel. Ver weg van de normen van de maatschappij ontvouwt zich een spel van licht en duisternis. Een macabere dans tegen de richting in van de klok, gevoed met duivelse energie. Hier vindt de Sabbath plaats – een nacht van magie, mysterie en transformatie.

Sabbath is een ode aan de outsider, een viering van queerness en de kracht van hekserij. In deze dansvoorstelling herziet choreograaf Niek Wagenaar met zijn dansgezelschap Nymphs het traditionele beeld van de heks. De heks is niet langer een figuur van angst en uitsluiting, maar een symbool van empowerment, verzet en zelfontdekking. De heksensabbat is een safe space waar iedereen zichzelf kan zijn, waar identiteit en gemeenschap gevierd worden. 
Aanschouw de Sabbath, waar grenzen vervagen en de magie in de lucht hangt. Te betreden op eigen risico, want wanneer de avond valt, ontwaakt de heks.

“De potentieel transgressieve, antinomische en buitenstaander-kwaliteiten van ‘heks’ komen terug in ‘queer’, in die zin dat beide woorden zijn teruggevorderd, gerecupereerd en heruitgevonden, niet als denigrerende bijnamen maar in plaats daarvan als identiteiten van viering, empowerment, transformatie en verzet.” – Julian Vayne, moderne heks

"De bewegingen van de getalenteerde dansers zijn wisselend sierlijk en animalistisch. "
- Theaterkrant

SABBATH

Hugo Cabrera

Een visceraal duet vol zweet en overleving. Geen bescherming, alleen puur verlangen.

A Pelo [a ˈpe.lo] - uitdrukking 1. uitgevoerd zonder bescherming of voorbereiding, zonder veel nadenken. 2. Naakt; zonder vermomming. 3. Colloq. zonder zadel, bareback. 4. Fig. Iets ongewapend onder ogen zien, vaak impulsief.

In dit rauwe, fysieke duet, dat dient als prequel op We play so hard it hurts, neemt Fernando Troya je mee door een donkerdere periode in zijn verleden. Een tijd van overseksualisering, waardoor hij zich vaak lelijk en veroordeeld voelde. Het stuk laat zien hoe queer verlangen het conflict wordt en het lichaam diens slagveld. Onbeschaamd intiem: het wil gezien, gevoeld en volgehouden worden.

Twee lichamen gevangen. Terwijl de een probeert te ontsnappen, wordt de ander de cipier.
Wat als de enige uitweg door elkaar heen is?
A Pelo is er niet om je te plezieren.
Het is er om je te bezitten.
Het edget je met zweet en blootstelling, totdat er niets meer overblijft dan huid, adem en uitputting.

A PELO

De ICK Dans Parade is terug – het jaarlijkse moment waarop ICK Dans Amsterdam zich toont: rauw, nieuwsgierig, constant in beweging. In één uur trek je langs een stroom van pop-ups, schetsen, experimenten en korte ontmoetingen. Makers, onze dansers en de nieuwe ICK-NEXT dansers treden voor het voetlicht. Van het werk van Emio Greco | Pieter C. Scholten tot nieuwe stemmen als R_obin Coops en Melissa Diktaş.  

Verwacht geen afgerond verhaal, maar onverwachte wendingen en botsingen van stijlen en energieën. Een host verbindt de onderdelen en geeft context zonder de regie over te nemen. Wat je te zien krijgt? Dat wat nog vorm moet krijgen – en nu al schuurt, beweegt en verrast.  
 
Een dansparade als mini-Uitmarkt maar dan op zijn ICK’s. Komt dat zien!

ICK DANS PARADE

Guenter Råler

Gato

Sugah

Een dansproject als systeem in het Grid

Robin Nimanong (hun/hen) ontwikkelt hun werk op het gebied van queer art, verbonden met maatschappelijke ontwikkelingen, met als doel ongehoorde, gemarginaliseerde, stemmen hoorbaar te maken. Project Fools daagt de binaire vrouw-man cultuur uit en onderzoekt dit samen met Ballroom-artiesten. De voorstelling combineert interdisciplinaire (vogue)dans, grafische kunst, mode en muziek tot een prikkelende verkenning van identiteit en queerness.

Betreed deze digitale wereld, waar nieuwe opties zich openbaren! Hier breken de rebellen van de maatschappij van binnenuit los. Wie zijn ze en wat is hun ware aard in de door technologie aangestuurde wereld?  Er is maar één regel in dit spel: "Blijf doorgaan en als je stopt... druk dan op die resetknop en begin opnieuw." Vergeet niet dat een echte revolutie geen script heeft. Deze voorstelling gaat 25 April, 2025 in première in Maastheater, Rotterdam.

Project Fools is een gedurfd onderzoek van Robin Nimanong, ook bekend als Lily, in samenwerking met Ballroom-artiesten Gato, Deion en Sugah. Deze dansvoorstelling verdiept zich in thema's als genderfluïditeit en queerbevrijding, en confronteert een wereld van absurdisme als norm.

Deze maatschappelijke introspectie wordt luchtig, maar met extreme zorg meegenomen in de wereld van Project Fools. Kijk hoe deze alter ego’s zich door de cybergrid navigeren, via een dynamische, interdisciplinaire verkenning van queerness. In samenwerking met Guenter Råler voor de visuals en muziek. En met Eva Marie-Louise voor mode. Tezamen ontrafelen ze het binaire in onverwachte vormen.

PROJECT FOOLS

Verscholen in de ondergrond, aan het zicht onttrokken in een afgesloten kamer, speelt HUNTER met het verlossingsproces van een klassieke tragedie, waarbij een personage door lijden tot inzicht komt. Maar in deze tragedie voert performer en choreografe Courtney May Robertson ‘levensbevestigende monsterlijkheden’ uit op zichzélf, en haar levensgrote dubbelganger. Het duo - de een van vlees en bloed, de ander gemaakt van schuim en siliconen - brengt de interne kwellingen en extases in kaart van een individu dat in conflict is met een maatschappij die puurheid als morele standaard hanteert.

Geïnspireerd door horror, BDSM en melodrama schildert Courtney May Robertson een beeld waarin het groteske, seksuele perversie en overdaad triomfantelijke symbolen worden voor lichamelijke autonomie en empowerment. Toeschouwers worden uitgenodigd om een ruimte te betreden waarin de rigide tweedeling tussen afstoting en aantrekkingskracht verdwijnt. Courtney is ervan overtuigd dat wanneer schaamte wordt overwonnen de viscerale emotie van walging, die doorgaans wordt geassocieerd met afkeer, het vermogen heeft om te transformeren in paradoxale intrige. Voortgestuwd door een industriële soundscape gecomponeerd door 'Acidic Male', omarmt HUNTER zelfvernietiging als een daad van zelfbehoud.

"In de kern gaat HUNTER over gevaarlijk obsessief verlangen. Het soort bedwelmend verlangen dat je bij de keel grijpt, je vastpint en je leven neemt; en je laat het je vernietigen terwijl je geniet van elke seconde."

Deze voorstelling wordt door de maker afgeraden voor personen onder 16 jaar.
Ook bevat de voorstelling flitsende lichten.

HUNTER

Dance and celebration of queerness and the power of witchcraft

Under the dense foliage, in the mystical glow of the full moon, three figures come together for an enchanting ritual. Far from the norms of society, a play of light and darkness unfolds, a macabre dance against the direction of the clock, fueled by demonic energy. This is where the Sabbath takes place - a night of magic, mystery and transformation. Behold the Sabbath, where boundaries blur and magic is in the air. To be entered at your own risk, for when night falls, the witch awakens.

Sabbath is an ode to the outsider, a celebration of the queerness and power of witchcraft. In this dance performance, choreographer Niek Wagenaar and his dance company Nymphs revise the traditional image of the witch. The witch is no longer a figure of fear and exclusion, but a symbol of empowerment, resistance and self-discovery. The witches' Sabbath is a safe space where everyone can be themselves, where identity and community are celebrated.
Behold the Sabbath, where boundaries blur and magic is in the air. To be entered at your own risk, for when night falls, the witch awakens.
 
“
The potentially transgressive, antinomian and outsider qualities of ‘witch’ are reflected in ‘queer,’ in that both words are reclaimed, recovered and reinvented, not as derogatory epithets but instead as identities of celebration, empowerment, transformation and resistance.”
 - Julian Vayne, modern witch

An endless battle, fought by an untamed creature in a flowered dress. Guided by the Dahul, the drum that makes the ground move. Together, stamping on the ground, they let it be known that she was, is, and always will be. Representing immortality. She who embodies existence.  
 
We celebrate, fight, let ourselves be carried away, held back, rise up, pass on, are conscious, unconscious, fed, feed, always keeping danger in sight. The oppressed, embodied in a body. What if you are eradicated, executed, and oppressed every day? What does something that is always in survival mode look like?  
 
Experience the power of survival and expression in 'That which is indomitable' by Melisa Diktaş. An immersive performance that embodies the essence of struggle, survival, and resilience, wrapped in the rhythms of the Kurdish movement language.  

About Melisa Diktaş:  
- Award winner at BNG Dansprijs 2025  
- Winner Fringe at Best Awards 2024  

In a highly expressive dance, she conveys a powerful mix of emotions: anger, pain, a sense of freedom, and the force of rebellion, with a striking dynamic between stillness and energy. This performance nearly bursts with urgency. She portrays a strong and untameable woman facing political oppression — but she fights!  
— Jury, Amsterdam Fringe Festival 2024

That which is indomitable

In ROCCO/ROCCA neemt de toeschouwer plaats rondom de boksring, waarin dansers boksers worden. En boksers dansers. Ze dagen elkaar uit met rake stoten, snel voetenwerk en virtuoze tactieken. In close combat worden verhoudingen op scherp gezet en zoeken mannen en vrouwen elkaars extremen op.

De voorstelling is gebaseerd op de film van de Italiaanse regisseur Visconti: Rocco e i suoi fratelli, een film over broederliefde en de strijd voor een beter bestaan. De dansers vertegenwoordigen de broeder- of zusterliefde in al zijn facetten: het goede en het kwade, de duivel en de engel, het androgyne en het incestueuze. ROCCO/ROCCA is een dansvoorstelling over de fysiek en emotioneel kolkende lijven van bokser en danser.

ROCCO werd in 2012 bekroond tijdens de VSCD Nederlandse Dansdagen met de Zwaanprijs ‘Meest indrukwekkende Dansproductie’. Danser Christian Guerematchi werd genomineerd voor de ‘Meest indrukwekkende Dansprestatie’.

In 2015 werd ROCCA door Ballet Nationale de Marseille gebracht met een vrouwelijke cast. Dit internationale succes was in 2022 opnieuw in Nederland te zien als ROCCO/ROCCA, een voorstelling waarin gender er niet meer toe doet. Mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig, ook in hun intense fysieke en emotionele overgave aan zowel verlangen als strijd.

Pers over ROCCO:

“Greco en Scholten vervlechten soms op knappe wijze de schoonheid, het ambacht, de fysieke intensiteit én het showelement van de vechtsport en de
dans.” – Klaas Backx (De Groene Amsterdammer, 16 november 2011)

“ROCCO is een hypnotiserende trip geworden met een spanning die stijgt tot er niks anders meer lijkt te bestaan dan twee fysiek en emotioneel kokende lijven.” – Mirjam van der Linden (Volkskrant, 7 november 2011)

“Een klassieke strijd tussen broers wordt hier als een zwetende bokswedstrijd geënsceneerd.” – K.A. (Der Standard, 2 augustus 2011)

ROCCO/ROCCA

We play so hard it hurts is een solo geregisseerd en gespeeld door Fernando Troya. Via de verborgen rijken van de cruisingcultuur, duikt hij in zijn zoektocht naar intimiteit. De performance synthetiseert autobiografische sporen met de tijdloze allegorie van Peter Pan, om de complexiteit van queer identiteit te onderzoeken en te vieren. Tijdens Amsterdam Fringe 2024 werd We play so hard it hurts bekroond met de International Bursary Award.

De performance is een getuigenis van het transformatieve vermogen van veerkracht. Met zijn meedogenloze toewijding aan authenticiteit deelt Troya speels zijn avontuur.  Het stuk beweegt zich tussen performance, dans en theater en gebruikt tien matrassen als een levend decor.  

In het rapport van de International Bursary Award schreef de jury over We play so hard it hurts:  
"Hoewel Fernando Troya’s verkenning van identiteit, seksualiteit en kwetsbaarheid persoonlijk is, wordt het nooit zelfingenomen. Integendeel, ‘We play so hard it hurts’ is een rauwe en eerlijke weergave van zijn ervaringen binnen de gay cruising scene, waarbij hij tien matrassen gebruikt om unieke visuele beelden te creëren. Troya’s achtergrond in klassiek ballet voegt extra lagen diepgang toe aan de choreografie, wat in combinatie met de scenografie het stuk op een technisch verbluffende manier tot leven brengt."  
-  

Gesproken taal: Engels

WE PLAY SO HARD IT HURTS

Doe mee met de company lessen van ICK en train samen met het ICK ensemble (alleen voor professionele dansers en dansstudenten).

ICK stelt haar company classes open voor professionele dansers en dansstudenten. Begin je dag met onze balletles en train samen met het ICK ensemble.  

Vanwege de wisselende roosters van de company lessen (vanwege tourschema), publiceren we de lessen één of twee weken van tevoren. Houd het rooster in de gaten via onze agenda: https://www.ickamsterdam.com/nl/agenda/les

Reserveer je lessen op tijd via de ticketlink in de agenda.
Wees ook op tijd, te laat komen is niet mogelijk.

🏀 Active

Ballet Class voor professionals

Adam

Maggie

Christie

Eric

Anna

Standard

guestList

De Company van ICK bestaat uit een ensemble van dansers én een junior compagnie: ICK Next. Oprichters Emio Greco en Pieter C. Scholten bouwen samen aan een hedendaags repertoire, waarin het intuïtief bewegende lichaam centraal staat. Ook gastchoreografen worden gevraagd creaties te maken vanuit het overkoepelende thema, Het Lichaam in Opstand. Vanaf 2021 is de veelzijdige choreograaf Shailesh Bahoran als Artist Associate uitgenodigd om met het ensemble te werken.

ICK Amsterdam

100+

VICTORY BOOGIE WOOGIE

SABBATH

A PELO

ICK DANS PARADE

PROJECT FOOLS

HUNTER

SABBATH

That which is indomitable

ROCCO/ROCCA

WE PLAY SO HARD IT HURTS

July