Ayoub

Lebbis

Martijn Kardol

Theater Bellevue

I amsterdam uitagenda

BIES

Mushroom Mosis

Houda

Smita James

Dingen zijn niksig als er geen woorden aan gegeven worden. Dat is precies wat deze mensen doen.

Dingen uitspreken, bespreekbaar maken, uitroeptekens of vraagtekens erachter plaatsen en de volgorde bepalen. Spoken word is zo oud als de dichtkunst zelf - het ritme, de performance, de artiesten en hun woorden zijn veranderd. Ze hebben iets te zeggen. Het is aan jou om te luisteren. Met elke clubshow een andere groep performers, elke avond andere verhalen, elke editie een eigen thema. Steeds de pennen en de tongen geslepen. Verwacht poëzie, poetry slam, proza en punchlines. Verwacht je mond vol tanden en tot je traanbuizen geroerd.

De Toekomst is Nu
2025 staat voor de deur, en het voelt als een nieuw speelveld. Niet omdat alles ineens beter wordt (laten we eerlijk zijn), maar omdat we er zelf iets van gaan maken. Want als dit jaar ons iets heeft geleerd, is het dat verandering niet wacht op een uitnodiging.

We hebben laten zien dat, terwijl systemen falen en stemmen worden gesmoord, we niet stil hoeven te zitten. Gisèle Pelicot, Sifan Hassan, de eerste zwarte vrouwelijke presidentskandidaat in Amerika, Ahoo Daryaei – zij herinneren ons eraan hoe krachtig één stem kan zijn.

Maar laten we niet doen alsof alles koek en ei is. Terwijl wij praten, zijn vrouwen in Afghanistan monddood gemaakt en om over Palestina en Sudan maar te zwijgen. Dus laat onze woorden luid genoeg zijn om de stilte te breken. Voor hen die worden overschreeuwd door geweld en macht. Voor hen die dat niet kunnen

2025 wordt geen slap vervolg, het wordt een heruitvinding. Samen. Met hoop, liefde, en ja, een beetje herrie – want anders verandert er niets. New year, same fire, maar met nog meer pit. Kom erbij, luister, spreek je uit. Want als mensen toch dingen blijven zeggen, laten we dan zorgen dat wat wij zeggen telt.

Mensen Zeggen Dingen x Poetry Circle

Lineke Rijxman en Willem de Wolf confronteren elkaar en het publiek met spijt, verlies en verlangen. Openlijk praten zij over het gevoel dat je leven misschien niet is geworden wat je had gehoopt.

Stemmingen en emoties die je slechts in vage bewoordingen aan anderen kunt beschrijven, maar die toch meteen worden herkend: onverklaarbare aanvallen van melancholie, sluimerende begeertes. Het ongrijpbare verlies wordt gewoner. Je flexibiliteit wordt minder, net als je onschuld, je vasthoudendheid, je looks. Je begint het verlies te accepteren, omdat het zo waar is, zo onomkeerbaar en genadeloos – en toch blijft er een brandend verlangen naar meer. Naar anders.

Lineke Rijxman en Willem de Wolf behoren tot dat zeldzamer wordende groepje mensen dat meer dan 40 jaar aan het toneel is. Zij hebben in de afgelopen jaren vier voorstellingen met elkaar gemaakt: Quality Time (2006), Hannah & Martin (2009), Vermogen (2013) en Seks(e)(n) (2021). In Alledaags verlies – The Slow Accumulation of Ordinary Losses blikken ze met humor en spijt terug, om dat hele arsenaal van absurd verlies en teleurstellingen roekeloos en stevig in de verf te zetten.

Shane Koppers

Alledaags verlies

De succesvolle filosofiereeks gaat verder. Schopenhauer is de lievelingsfilosoof van schrijver-regisseur Stefaan van Brabandt. Het leven kenmerkt zich volgens de vrolijke pessimist en lachende mensenhater Schopenhauer door leed en verveling en is dus één grote vergissing. Niettemin belijdt de “zwartgalligste filosoof aller tijden” – ondanks alles en tegen beter weten in – met humor en enthousiasme zijn vrolijk en verlossend pessimisme.

Door de mix van eenvoud, humor en wijsheid worden de filosofen in Van Brabandts voorstellingen mensen van vlees en bloed die ons hun leven en filosofie vertellen in een even begrijpelijke als sierlijke taal. Vol rake zinnen, scherpe observaties en rijke, inspirerende filosofische inzichten.

In Schopenhauer kom je er bijvoorbeeld achter hoe je je filosofisch kunt bevrijden van al het lijden en hoe verrassend opwekkend en aanstekelijk een illusieloos mens- en wereldbeeld is. Schitterend en sprankelend gespeeld door de in Vlaanderen wereldberoemde Damiaan De Schrijver.

Van begin tot eind vermakelijk.

"Tegelijkertijd pessimistisch en vrolijkmakend." Algemeen Dagblad  
"Weergaloos en met veel humor." Brabant Cultureel

Schopenhauer

Peter van Rooijen

Wendy P. torst haar geweten 24/7 als een molensteen met zich mee. Haar verpletterende schuldgevoel begint met de dag zwaarder op haar te drukken. Wanneer ze ’s avonds in haar bedje ligt en alles eens goed doorrekent, komt ze maar tot een conclusie: het ligt allemaal aan haar. Zij is de spin in het web van leed dat zij om zich heen gesponnen heeft. 

Bestaat er vergeving voor Wendy? Of is er iemand die haar in godsnaam een stevig pak voor de broek kan geven? 

De theatermakers van Circus Treurdier komen met een nieuw geschreven muziektheatervoorstelling over een knagend, maar verslavend schuldgevoel. Vol wanhopige verontschuldigingen, aanstellerige klaagliederen en zweterige gitaarmuziek. En af en toe een goed pak slaag.

> Een gloedvolle, knallende klucht, die je doet stuiteren in je stoel van plezier.

Wendy Pan

Een doseerprobleem, een slecht rempedaal, een gelegenheidsgebruiker of een feestbeest: eufemismen over verslaving zijn er genoeg…

Maar wat is het precies? Een progressieve hersenziekte of gewoon een slechte levensstijl? Zijn verslaafden in de basis allemaal hooggevoelig? Hoe lossen we het op? Hoe keren we de epidemie die de mateloosheid is geworden? Hoe genezen we onze ouders en welke preventie bieden we onze kinderen?

Bram Bakker was nooit lichamelijk afhankelijk van drank of drugs, maar stilzitten vindt hij even moeilijk als een alcoholist het aanschouwen van een halfvolle fles wijn. Decennialang deed Bram armzalige pogingen verslaafden te redden van de ondergang tot hij zijn eigen behandeling voorrang gaf.

Fimme Bakker is belast met een familiaire neiging ongezond om te gaan met genotsmiddelen. Hij geniet al als hij iets in zijn mond stopt. En daar maakt hij dan grappen over, als gediplomeerd cabaretier. Is humor de missing link in de verslavingszorg? Zouden hulpverleners zichzelf wat minder serieus moeten nemen? Of was het feit dat een hulpverlener eigen ervaring had het verschil tussen leven en dood?

In deze avondvullende voorstelling verkennen vader en zoon verslaving in al haar gedaanten. Zonder franje, open en eerlijk en niemand ontziend. Vooral zichzelf niet. En vooral elkaar niet. Liever een harde grap die raak is dan een ritueel dansje om de hete brei. Dat hebben ze nou wel lang genoeg gedaan.

Ben je bezopen?

Jan Beuving

Sebastiaan de Bie

Een keer per maand, op donderdagavond, zie je in Klein Bellevue het allernieuwste materiaal van de fijnste cabaretiers en kleinkunstenaars. Van een naam die volle zalen trekt in De Klein Komedie tot aan een naam die net ontdekt is op een van de Nederlandse cabaretfestivals. Vier korte optredens, een host die alle zenuwen in goede banen leidt en een open bar. Dé ingrediënten voor een topavond. De kaartjes gaan dan ook vaak als warme broodjes.

Een avondje BIES in het kort: je zit met je neus bovenop een goede grap die voor het eerst publiek gemaakt wordt. Soms zie je cabaretiers nog stoeien met hun materiaal - de tekst ligt soms nog op het toneel - schaven aan hun programma’s. Dat maakt een avondje BIES persoonlijk, zonder pretenties. Bijzonder om al bij te zijn. Voordat deze artiesten de zaal plat spelen van de grote cabaretpodia.

BIES bestaat doorgaans uit 4 optredens van zowel gevestigde als nieuw cabarettalent. Een host praat de avond aan elkaar. De precieze line-up is vaak in een laat stadium helemaal rond, maar altijd veelbelovend. 

Line-up mei
-----------

Sebastiaan de Bie
Jan Beuving
Un, dos, stress
Lebbis
Presentatie Raoul Heertje

De serie BIES in Theater Bellevue wordt mede mogelijk gemaakt door Keep an Eye Foundation.

Meer over de makers
-------------------

De Keep an Eye Foundation ondersteunt jong, veelbelovend talent op het gebied van kunst en vormgeving. Creatieve makers krijgen dankzij verschillende beurzen, prijzen, shows en festivals de kans om hun talent te ontwikkelen, nieuwe mogelijkheden te creëren en bovenal hun dromen te verwezenlijken. 

Twee jaar geleden besloot Finn zijn ouders teleur te stellen en zonder enige financiële beloftes het te gaan maken als fulltime comedian. Een echte doorzetter.

Finn heeft weer een nieuw uur met allemaal geintjes grolletjes en we flikkeren er ook wat morele overdenkingen tegen aan. Misschien een snufje improv en je mag waarschijnlijk een keer een duif na doen.

En dan vraag je je misschien af, "is het een beetje dat cabaretteket zoals vroeger?" Ja, het is een beetje dat cabarettekekut zoals vroeger, een beetje zoals Toon Hermans, Herman van Veen of Herman den Blijker, maar voor de afwisseling is het geen cabaret, maar stand-up comedy: verwacht geen liedjes en geen recepten.

Neem je vrienden, familie, hond, kat of favoriete paar schoenen mee.  
  
Voorprogramma: Davine Perik

Meer over de makers
-------------------

Finn Visser heeft over alles een mening. Jij ook, maar Finn heeft een andere - en de microfoon trouwens. Zijn hilarische zielenroerselen waren goed voor zowel de publiek- als de persoonlijkheidsprijs op het Groninger Studenten Cabaret Festival in 2022. Iets wat hij te danken heeft aan het publiek en zijn persoonlijkheid. Finn verandert zware onderwerpen in vederlichte oneliners en dagelijkse futiliteiten worden net zo lang uit elkaar getrokken, totdat de zin dan wel onzin ervan duidelijk is. Finn is sinds 2022 regular bij Comedy Club Haug waar hij wekelijks te zien is in line-up shows. Hij sluit sinds 2024 elk jaar zijn seizoen af met Uurtje Finn.

Uurtje Finn

Michelle Samba

Moze Naél

Tatjana Almuli

Dingen zijn niksig als er geen woorden aan gegeven worden. Dat is precies wat deze mensen doen.

Mensen Kiezen Zichzelf

Het thema van deze avond in Bellevue is jezelf op één zetten. Kiezen voor jezelf, op jouw manier, zonder je steeds te verhouden tot de rest. Het gaat over persoonlijke autonomie, over wie je bent en wat je wilt - ook als dat botst met wat anderen normaal vinden. Over seks, identiteit, de keuze om géén kinderen te willen. Over nee zeggen. Of ja. Over niet alles hoeven uitleggen. Over ruimte nemen, zonder sorry. 

Voor jezelf kiezen betekent niet dat je los staat van alles en iedereen. Keuzes gaan altijd over jou én waar je vandaan komt. Over families, gemeenschappen, cultuur. Over hoe je jezelf blijft, zonder alles los te laten.

Adriaan neemt als ‘goeroe’ van het gezond verstand zowel de pseudowetenschap onder de loep als de onthutsende businessmodellen die schuilgaan achter de gezondheidsclaims op social media. Hij bespreekt ook de aantrekkingskracht van deze ongezonde en onverstandige praktijken op onze vrienden, onze kinderen, en onszelf. Hoe bescherm je je tegen dit soort onzin? Hoe herken je het, hoe weerleg je het en hoe overtuig je anderen?

Gezond verstand staat in deze voorstelling centraal als de beste remedie - in tegenstelling tot 40 vitaminespillen per dag slikken, een aantal uur per dag ‘natuurlijk’ zonnen of de stand van de maan gebruiken als anticonceptie. ‘Goeroe’ Adriaan geeft het publiek, mede via dit soort voorbeelden, meer handvatten om samen de strijd aan te gaan. Het is geen wonderkuur tegen onzinclaims, maar vooral een praktische en hilarische sessie om het gezond verstand te trainen.

'Goeroe' van het Gezond Verstand

Adam

Maggie

Christie

Eric

Anna

Standard

Mirai Moriyama

Geïnspireerd door de radicale Japanse butoh-dans en de menselijke stem gaat Alan Lucien Øyen op zoek naar een verbinding met de wereld en pure menselijke expressie. Als een van de smaakmakers in de hedendaagse theaterdans in Europa brengt hij deze zoektocht tot leven door te verstillen en te vereenvoudigen, met medewerking van een Amsterdams zangkoor.

In Still Life onderzoekt choreograaf en theatermaker Alan Lucien Øyen met zijn gezelschap Winter Guests hoe we te midden van de razendsnelle ontwikkelingen van communicatiemiddelen, technologie en virtuele netwerken onze relatie met onszelf, met elkaar en met de levende wereld kunnen herstellen.

Øyen keert daarvoor terug naar de analoge zuiverheid van de natuurlijke wereld en verkent deze via dans, beweging en verstilling. Door middel van menselijke stemmen – gefluister, geneurie en gezongen harmonie van een Amsterdams koor – onderzoekt hij de essentie van menselijke expressie.

In Still Life worden de rollen vertolkt door Mirai Moriyama en Daniel Proietto, gespecialiseerd in de ultrafysieke en hyper-esthetische butoh-dansvorm, die ontstond als reactie op de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki, waarbij de titel de dualiteit van leven en dood onderstreept. Øyen ziet die kern van butoh als metafoor voor onze tijd, waar de natuur sterft en wijzelf vastzitten in onze ‘stille levens’ – levend, maar stervend.

Øyen streeft naar de grootst mogelijke oprechtheid in een enscenering die, naar eigen zeggen, ‘zichzelf niet bedriegt’. Hij maakt gebruik van eenvoudige theatrale middelen, zoals geschilderde achtergronden van landschappen: een oceaan, een bos, of de natuur – zonder theatrale opsmuk.

Nagesprek

Zondag 14 juli, in de zaal, gaat Julidans directeur Anita van Dolen in gesprek met Alan Lucien Oyen en het publiek.

ENGLISH

Inspired by radical Japanese butoh dance and the human voice, Alan Lucien Øyen goes in search of a connection to the world and pure human expression. One of the trendsetters in contemporary theatre dance in Europe, he brings this quest to life by growing still and simplifying, with the collaboration of an Amsterdam choir.

In Still Life, choreographer and theatre-maker Alan Lucien Øyen and his company Winter Guests explore how, amid the meteoric developments of communication tools, technology and virtual networks, we can restore our relationship with ourselves, with each other and with the living world.

To do so, Øyen returns to the analogue purity of the natural world and explores it through dance, movement and stillness. Through human voices – whispers, humming and harmonies sung by an Amsterdam choir – he explores the essence of human expression.

In Still Life, the roles are performed by Mirai Moriyama and Daniel Proietto, who specialise in the ultra-physical and hyper-aesthetic butoh dance form, that emerged in response to the atomic bombings of Hiroshima and Nagasaki, with the title underscoring the duality of life and death. Øyen sees that core of butoh as a metaphor for our times, where nature is dying and we ourselves are stuck in our 'still lives' – alive, but dying.

Øyen aims for the utmost sincerity in a staging that, in his own words ‘does not deceive itself’. He uses simple theatrical means, such as painted backgrounds of landscapes: an ocean, a forest, or nature – without theatrical trappings.

After Talk

Sunday 14 July, onstage, there will be a after talk wirh Julidans director Anita van Dolen and Alain Lucien Oyen and the aurdience..

--

Event source:
https://www.theaterbellevue.nl/agenda/5185/alan-lucien-oyen-no-winter-guests/still-life

🎨 Cultural

Still Life

guestList

Theater Bellevue in Amsterdam is in 30 jaar uitgegroeid tot een cultureel begrip. Voor makers van muziektheater, nieuw toneel, eigentijdse dans, beeldend theater, kleinkunst en poppen/objecttheater is Bellevue een onmisbare presentatieplek. In drie zalen én op locatie bieden we jaarlijks zo’n 650 voorstellingen aan. Ons theatercafé en -restaurant De Smoeshaan is hét theatercafé van Amsterdam en een belangrijke ontmoetingsplaats voor cultuurliefhebbers en theatermakers.

Theater Bellevue

500+

250+

BIES

Mensen Zeggen Dingen x Poetry Circle

Alledaags verlies

Schopenhauer

Wendy Pan

Ben je bezopen?

BIES

Uurtje Finn

Mensen Zeggen Dingen x Poetry Circle

'Goeroe' van het Gezond Verstand

May