Sinem Kavus

Eva van Manen

Ike Melchizedek

Roshanak Morrowatian

De muzikale, energieke, hartveroverende theaterversie van het bekroonde gelijknamige boek Confrontaties van Simone Atangana Bekono (Beste boek voor jongeren 2021).

De zestienjarige Salomé zit in een jeugdgevangenis, omdat ze twee klasgenoten mishandeld heeft. Woedend is ze, en in de war. Tussen haar medegevangenen en een irritante psycholoog probeert ze haar hoofd koel te krijgen. Maar de gedachten aan haar ouders en zus en alle dingen die ze samen hebben meegemaakt razen door haar kop. Chaos in haar hoofd, door haar ervaringen in de gevangenis, wat er hiervoor gebeurde én waar ze straks weer naar terugkeert. Want hoe voelt het om (n)ergens echt bij te horen of om anders te zijn? 

Een vlammend theaterstuk waarin Salomé, gespeeld door Sharlee Daantje (Theo d’or 2024),met haar vier medegedetineerden haar leven naspeelt. Een fysieke voorstelling met vurige woorden. Een verhaal over een plek in de wereld veroveren als alles tegen lijkt te zitten, vertelt door een hoofdpersoon waar je alleen maar van kan houden.

Casper Vandeputte is schrijver en regisseur en maakt al jaren bejubelde voorstellingen voor een jong publiek, zoals Quake, Bloedlink en STOM. Hij weet de grote en moeilijke thema’s uit het leven bespreekbaar te maken en is altijd op zoek is naar oprechte emotie, humor en ontroering. Samenwerkingen tussen Theater Utrecht en DOX leveren altijd prikkelende, energieke en muzikale voorstellingen op. Verwacht ook bij Confrontaties een emotioneleachtbaan vol opzwepende ritmes, dans en ijzingwekkend goed spel.

Gebaseerd op Confrontaties van Simone Atangana Bekono, uitgegeven door Lebowski, onderdeel van Overamstel uitgevers

Shane Koppers

Theater Utrecht

Confrontaties

Yannick van ter Beek

Tom van Kalmthout

Sarah Janneh

Roziena Salihu

Jurrian van Dongen

Anton de Bruin

Muzikaal zelfportret en soloshow van Sarah Janneh.

Plekken, mensen, schouders, vluchtige momenten kunnen allemaal als thuis aanvoelen, kunnen voor een seconde, een paar dagen of een leven lang thuis worden. 

In haar zoektocht om ergens ‘echt’ bij te horen voelde Sarah Janneh zich altijd vastzitten tussen twee uitersten: Zwart en wit. Brabant en Sierra Leone. Zangeres en actrice. Luid en stil. Vol van leven en bang om te sterven. Gelukkig en rouwend. 

“Hoe komt het dat ik me het meest thuis voel in een auto? Altijd in beweging. Niet durven stil te staan.”

Met haar solo show Brabo Leone omarmt ze de rijkdom van deze dualiteiten in plaats van er één te kiezen. Door middel van muzikale verhalenvertelling, reflectie, veerkracht en het herdefiniëren van hoe de verschillende fasen van haar leven haar hebben beïnvloed, creëert NITE ensemblelid Sarah Janneh een muzikaal narratief uit diverse invloeden in een poging een meer vloeiende en inclusieve kijk te geven op wat het betekent om thuis te zijn. Haar zoektocht naar het vinden en herdefiniëren van wat echt ergens bij horen betekent, voert haar van het carnaval in Brabant naar de buitenwijken van Johannesburg en uiteindelijk naar het huis van haar vader in Sierra Leone.  

Verwacht een typische NITE productie; hyper muzikaal, dichtbij en urgent. Waarin elk nummer voelt als een brief uit een ander hoofdstuk in het leven.  
De muziek roept gevoelens op van warmte, verlies, groei en verandering. Brabo Leone is een oprecht eerbetoon aan de zoektocht naar ergens bij horen. 

Over Sarah Janneh

Sarah Janneh is sinds 2022 vast ensemblelid van NITE (nationaal internationaal theater ensemble) in Groningen. Ze speelde en zong onder andere in regie van Guy Weizman in Yara’s Wedding (genomineerd voor het Nederlands Theaterfestival) en Before 

en in regie van Eline Arbo in Witch Hunt.

Naast haar werk in het theater is Sarah ook regelmatig te zien in tvseries en films. Ze speelde bijvoorbeeld koningin Máxima in Koningshuis de musical en komt terug in seizoen 2 van het succesvolle Tropenjaren. Ook heeft ze een vaste column in &C en heeft ze een snel groeiende bekendheid op instagram en Tiktok waar ze zich onder andere uitspreekt voor body positivity.

Brabo Leone

Een culinaire reis langs een samenleving

FOR ENGLISH, SCROLL DOWN
In Haribo Kimchi bevinden we ons in een pojangmacha, een van de typische snackbars die 's nachts te vinden zijn in de straten van Zuid-Korea. In een reeks intieme en absurdistische anekdotes, neemt Jaha Koo ons mee op een culinaire reis voor zij die vervreemd zijn van hun cultuur. De verrassende smaak van zeewiersoep, het scherpe geluid van een mes dat een komkommer snijdt, het gesis en geknetter van champignons op een gloeiend vuur. In Haribo Kimchi bevinden we ons in een pojangmacha, een van de typische snackbars die ’s nachts te vinden zijn in de straten van Zuid-Korea. Daar ontmoeten we drie personages - een slak, een gummibeertje en een paling - die ons meenemen op een culinaire reis en voeding verkennen als toevluchtsoord voor zij die vervreemd zijn van hun cultuur. In een reeks intieme en absurdistische anekdotes vertellen ze over de evolutie van de kimchicultuur, de zure pijn van onvervalst racisme, de schaamte van proberen op te gaan in de menigte, en de diepe umamismaak van thuis. Na zijn Hamartia Trilogy (2021), waarin het verregaande imperialisme in Oost-Azië werd onderzocht, is de Zuid-Koreaanse theatermaker en componist Jaha Koo terug met zijn nieuwste creatie. In een hybride stijl die muziek, geavanceerde video en robotperformers combineert, reflecteert de kunstenaar op culturele assimilatie met al haar conflicten en paradoxen. In een bijzondere voorstelling die met alle zintuigen speelt, serveert hij persoonlijke verhalen, gemarineerd in zoetzure melancholie.

ENGLISH
In Haribo Kimchi, we find ourselves in a pojangmacha, one of the typical late-night snack bars found on the streets of South Korea. In a series of intimate, absurdist anecdotes, Jaha Koo takes us on a culinary journey for those dislocated from their culture. The surprising flavor of seaweed soup, the sharp sound of a knife slicing cucumber, the hiss and sizzle of mushrooms on a scorching fire. In Haribo Kimchi, we find ourselves in a pojangmacha, one of the typical late-night snack bars found on the streets of South Korea. There, we meet three characters—a snail, a gummy bear, and an eel—who take us on a culinary journey, exploring food as shelter for those dislocated from their culture. In a series of intimate, absurdist anecdotes, they recount the evolution of kimchi culture, the bitter pain of unadulterated racism, the shame of trying to blend in and the deep umami taste of home. After his Hamartia Trilogy (2021), which delved into the far-reaching imperialism in East Asia, South Korean theatre maker and composer Jaha Koo returns with his newest creation. In a hybrid style that combines music, cutting-edge video, and robotic performers, the artist reflects on cultural assimilation with all its conflicts and paradoxes. In an exceptional performance that plays with all the senses, he serves up personal stories marinated in sweet-and-sour melancholy.

Haribo Kimchi

Het tweede hoofdstuk van de Danteske trilogie over femicide.

In dit overweldigende tweede deel toont theatermaker Carolina Bianchi (Brazilië, 1988) op confronterende wijze hoe machtssystemen seksueel geweld faciliteren en normaliseren. Samen met het gezelschap Cara de Cavalo onderzoekt Bianchi de oorsprong van broederschap en de vaak gewelddadige 'broederschapscodes' tussen mannen die daarmee gepaard gaan.

Wat betekent 'mannelijkheid'? Wat is de aantrekkingskracht van ‘the brotherhood’? En wie is onderdeel van dit pact? Verwacht geen antwoorden, maar een keiharde confrontatie met patriarchale structuren en onze rol in het behoud ervan. Bianchi verbindt representatie met echt trauma, machtsstructuren in de kunst met radicale poëzie, en onderzoekt hoe misogynie en een crisis in seksualiteit elkaar beïnvloeden. De voorstelling ontvouwt zich als een valstrik: terwijl Bianchi de broederschap blootlegt, wordt ze zelf een personage dat de gevolgen ondergaat van haar blik op dit systeem.

The Brotherhood zet emoties op scherp, raakt precies waar het pijn doet en laat ons nadenken over de rol van geweld in onze samenleving en de manieren waarop wij, al dan niet onbewust, daaraan bijdragen. De voorstelling is Portugees gesproken en Nederlands en Engels boventiteld.

Carolina Bianchi is sinds 2025 één van de artistieke kernleden van Theater Utrecht. Na een residentie bij Theater Utrecht in december 2024, gaat The Brotherhood in mei 2025 in première tijdens het Kunstenfestivaldesarts in Brussel en is van 18 t/m 20 juni 2025 te zien op het Holland Festival.

Cadela Forca Trilogy - The Brotherhood

Na het prijswinnende JEZEBEL en DARKMATTER, is dit het derde deel uit een verbeelde, mythische trilogie. Cherish Menzo / GRIP & Theater Utrecht i.s.m. met Dance on Ensemble. Met FRANK – kort voor Frankenstein – onderzoekt choreograaf Cherish Menzo de figuur van het monster. Voorbij een louter fysieke of visuele weergave, bestudeert ze het monsterlijke als een belichaming van overtuigingen en narratieven die ons beangstigen en doen gruwelen, maar ons ook fascineren. Vervorming wordt als choreografisch leidmotief gebruikt om bewegingsmateriaal te genereren, en als middel om de dans te ontwrichten, de structuur los te gooien. Cherish Menzo onderzoekt hoe verval en geleidelijke aftakeling iemands bewegingen kunnen beïnvloeden.

Samen met Omagbitse Omagbemi, Mulunesh en Malick Cissé – performers van verschillende generaties – creëert ze een ritualistische, apocalyptische en carnavaleske voorstelling. Geconstrueerde identiteiten worden in vraag gesteld, lichamen wijken zodanig af dat ze ondraaglijk worden en barsten. De dansers vertolken hun plaats in de wereld met onsamenhangende, afgebroken bewegingen terwijl het decor rond hen instort.  

In een wankele, haperende wereld vol onwaarschijnlijke, gruwelijke en gewelddadige gebeurtenissen roept de voorstelling herinneringen op aan vroege horrorfilms en dat akelige gevoel, die flikkering in het donker. 

In navolging van JEZEBEL en DARKMATTER zal in FRANK vervorming opnieuw een van de hoofdingrediënten zijn om materiaal te genereren. Daarnaast zal Cherish de werking van verval onderzoeken hoe iets dat geleidelijk afbreekt en minder of slechter wordt, een andere manier kan zijn om een vorm of informatie te verdraaien.  
FRANK, wordt het slot van een trilogie.  
Een trilogie die niet bestaat uit chronologische verhalen of een reeks gebeurtenissen, maar misschien eerder een drieluik is van ruimtes, universums, ficties en gesprekken waarbij het zwarte lichaam centraal staat en geprobeerd wordt de vele verbanden tussen de Afrikaanse diaspora op herkenbare, metaforische en abstracte manieren te verkennen. Stap binnen in de wereld van FRANK en laat je inspireren. Enter FRANK: https://enterfrank.cargo.site/

FRANK

Het tweede hoofdstuk van de Danteske trilogie over femicide

In dit overweldigende tweede deel toont theatermaker Carolina Bianchi (Brazilië, 1988) op confronterende wijze hoe machtssystemen seksueel geweld faciliteren en normaliseren. Samen met het gezelschap Cara de Cavalo onderzoekt Bianchi de oorsprong van broederschap en de vaak gewelddadige 'broederschapscodes' tussen mannen die daarmee gepaard gaan.

Wat betekent 'mannelijkheid'? Wat is de aantrekkingskracht van ‘the brotherhood’? En wie is onderdeel van dit pact? Verwacht geen antwoorden, maar een keiharde confrontatie met patriarchale structuren en onze rol in het behoud ervan. Bianchi verbindt representatie met echt trauma, machtsstructuren in de kunst met radicale poëzie, en onderzoekt hoe misogynie en een crisis in seksualiteit elkaar beïnvloeden. De voorstelling ontvouwt zich als een valstrik: terwijl Bianchi de broederschap blootlegt, wordt ze zelf een personage dat de gevolgen ondergaat van haar blik op dit systeem.

The Brotherhood zet emoties op scherp, raakt precies waar het pijn doet en laat ons nadenken over de rol van geweld in onze samenleving en de manieren waarop wij, al dan niet onbewust, daaraan bijdragen. De voorstelling is Portugees gesproken en Nederlands en Engels boventiteld.

Carolina Bianchi is sinds 2025 één van de artistieke kernleden van Theater Utrecht. Na een residentie bij Theater Utrecht in december 2024, gaat The Brotherhood in mei 2025 in première tijdens het Kunstenfestivaldesarts in Brussel en is van 18 t/m 20 juni 2025 te zien op het Holland Festival.

Lisa Verbelen

Een unieke mix van theater, documentaire, muziek en talkshow over de vraag: wel of geen kinderen?

WAT ALS JE EEN KIND WILT EN HET NIET LUKT? WAT ALS JE ZWANGER BENT EN DAT NIET WILT? WAT ALS HET ALLEMAAL ANDERS GAAT?  EN HOE VRIJ BEN JE OM JE EIGEN KEUZE TE MAKEN?

Een vraagstuk vol persoonlijke afwegingen, uiteenlopende emoties en ethische dilemma’s. Battlefield of Dreams gaat over ongewenst en gewenst kinderloos zijn, fertiliteitstrajecten en abortussen, over nieuwe vormen van ouderschap en je rechten hierin. 

"Deze verhalen spelen overal, maar we praten er nauwelijks over. Met een grote groep performers, musici en experts, tonen we in deze voorstelling de vaak onzichtbare en ongehoorde verhalen die we ons hele leven met ons meedragen. Het is een poging het gesprek open te breken, elkaar beter te begrijpen en het recht op zelfbeschikking te verdedigen – juist nu deze opnieuw onder druk staat." – Floor Houwink ten Cate

Battlefield of Dreams is een unieke samensmelting van fysiek theater, intieme documentaire, live muziek en een talkshow met artsen en wetenschappers waarin fictie en realiteit door elkaar lopen. Door de ogen van vrouwen, mannen en (gender)queers, is Battlefield of Dreams een confronterende en ontroerende ervaring over voortplanting en scheppingskracht, en ontleedt tegelijkertijd de grenzen van de maakbaarheid van ons bestaan.

EXPERTS In elke voorstelling komt een expert aan het woord, met wie Dr. Bahareh Goodarzi in gesprek gaat. Je vindt hieronder de lijst van experts die per theater (nog) zullen deelnemen aan de voorstelling. 13 mei - Utrecht - Jo-an van der Tol 14 mei - Utrecht - Dunya Verwey (Dolle Mina's) 17 mei - Leeuwarden - Esther Nijhuis 20 mei - Den Bosch - Marieke Schoonenberg 27 mei - Groningen - Trudy Dehue 28 mei - Rotterdam - Lilianne Ploumen

SPOT Groningen

Battlefield of Dreams

Na het prijswinnende JEZEBEL en DARKMATTER, is dit het derde deel uit een verbeelde, mythische trilogie. Cherish Menzo / GRIP & Theater Utrecht i.s.m. met Dance on Ensemble. Met FRANK – kort voor Frankenstein – onderzoekt choreograaf Cherish Menzo de figuur van het monster. Voorbij een louter fysieke of visuele weergave, bestudeert ze het monsterlijke als een belichaming van overtuigingen en narratieven die ons beangstigen en doen gruwelen, maar ons ook fascineren. Vervorming wordt als choreografisch leidmotief gebruikt om bewegingsmateriaal te genereren, en als middel om de dans te ontwrichten, de structuur los te gooien. Cherish Menzo onderzoekt hoe verval en geleidelijke aftakeling iemands bewegingen kunnen beïnvloeden.

Samen met Omagbitse Omagbemi, Mulunesh en Malick Cissé – performers van verschillende generaties – creëert ze een ritualistische, apocalyptische en carnavaleske voorstelling. Geconstrueerde identiteiten worden in vraag gesteld, lichamen wijken zodanig af dat ze ondraaglijk worden en barsten. De dansers vertolken hun plaats in de wereld met onsamenhangende, afgebroken bewegingen terwijl het decor rond hen instort.  

In een wankele, haperende wereld vol onwaarschijnlijke, gruwelijke en gewelddadige gebeurtenissen roept de voorstelling herinneringen op aan vroege horrorfilms en dat akelige gevoel, die flikkering in het donker. 

In navolging van JEZEBEL en DARKMATTER zal in FRANK vervorming opnieuw een van de hoofdingrediënten zijn om materiaal te genereren. Daarnaast zal Cherish de werking van verval onderzoeken hoe iets dat geleidelijk afbreekt en minder of slechter wordt, een andere manier kan zijn om een vorm of informatie te verdraaien.  
FRANK, wordt het slot van een trilogie.  
Een trilogie die niet bestaat uit chronologische verhalen of een reeks gebeurtenissen, maar misschien eerder een drieluik is van ruimtes, universums, ficties en gesprekken waarbij het zwarte lichaam centraal staat en geprobeerd wordt de vele verbanden tussen de Afrikaanse diaspora op herkenbare, metaforische en abstracte manieren te verkennen.  

FRANK is een creatie voor drie performers met verschillende achtergronden en leeftijden:  

Malick Cissé Malick Cissé is een sterke en opvallende performer en danser met een enorme veelzijdigheid in bewegingspraktijken. In zijn eigen praktijk bestudeert Malick de hybridisatie tussen stijlen als hiphop, hedendaagse dans, krump en breakdance.  

Mulunesh  
Mulunesh volgde een dansopleiding in Aurillac en daarna in Toulouse. Haar ontmoeting met Anne Marie Van alias Nach leidde haar naar de KRUMP-cultuur. Terwijl ze rondzwierf in de KRUMP-beweging, ontmoette ze Julien Adjovi alias Wrestler. Ze werkte onder de naam Wrestler X om haar technieken en taal te verfijnen.  

Mulunesh nam deel aan de creatie Elles disent van de Nach Van Van Dance Company. Ze is ook een performer bij Betty Tchomanga, het FAIRE collectief en Saïdo Lehlouh.  

Omagbitse Omagbemi Omagbitse Omagbemi behaalde haar BFA in dans aan de Montclair State University. In 2012 kreeg ze een Bessie voor Sustained Achievement in Performance.  

Met Punchdrunk International was ze te zien in Sleep No More en The Burnt City. Met Dance On Ensemble was ze te zien in projecten van Lucinda Childs, Daniel Linehan en Meg Stuart.

Adam

Maggie

Christie

Eric

Anna

Standard

🎨 Cultural

guestList

Uitdagend, ontregelend en bevlogen theater. Theater Utrecht is het stadsgezelschap van Utrecht en br


Theater Utrecht

100+

Confrontaties

Brabo Leone

Haribo Kimchi

Cadela Forca Trilogy - The Brotherhood

FRANK

Haribo Kimchi

Cadela Forca Trilogy - The Brotherhood

Cadela Forca Trilogy - The Brotherhood

Battlefield of Dreams

FRANK

July