Rond 2005 kwam Sjardijn in contact met het Groninger Museum waar ook mensen geïnteresseerd waren in de mogelijkheden die de computer biedt. Hij kreeg de opdracht een interactief 3-d museum te ontwikkelen van het museum zodat het publiek ook virtueel een bezoek kan brengen. Zo raakte hij verder bekend met de mogelijkheden van VR (virtual reality).  Men heeft een speciale VR bril en software nodig om dit museum te verkennen. Dit fenomeen staat aan het begin van een nieuwe revolutie.

Enkele jaren geleden was men in Noordwijk, bij Estec (European Space Research and Technology Centre) bezig met de voorbereidingen voor een maanlanding in 2022, georganiseerd door ESA. Bij de voorbereidingen daarvan waren o.a.  technici, filosofen, musici en theologen betrokken. De maanlander van 2022 doet verkennend onderzoek dat gericht is op het laten printen van een koepel door 3-d robotprinters. Die kan door mensen bemand worden, waar vanuit ook gewoond en gewerkt wordt. [Alexander Zaklynsky](https://www.facebook.com/profile.php?id=762758878&ref=br_rs)


 heeft het idee ontwikkeld om een maangalerie te realiseren voor 100 kunstenaars. Sjardijn heeft daarvoor als kunstvoorwerp 'Black Box' ontwikkeld, bestaande uit een zwarte kubus van 1x1x1 cm. Zijn keuze werd gemaakt in navolging van “Zwarte Vierkant” uit 1913 van de Russische avant-gardistisch kunstenaar Kazimir Malevich. Deze kunstenaar onderzocht tezamen met een groep andere suprematistische kunstenaars het begrip “ruimte” met behulp van geometrische vormen. Dit eerste abstracte vierkant symboliseerde de nieuwe ruimte die kunst en cultuur volgens die groep vanaf die tijd inneemt.

De keuze op Martin is gevallen door de belangstelling die hij had voor de buitenaardse ruimte en zijn gewichtloze sculpturen als kunstobjecten voor gewichtloze ruimte. Filmpjes daarvan zijn op [YouTube](https://www.youtube.com/channel/UCBKtp5mBSMqEcU8XW8KLjzg)


 te zien.

De tentoonstelling bestaat uit twee delen die een relatie willen leggen tussen een meer klassieke kunstbeleving waaraan het publiek gewend is en nieuwe beleving  in virtual reality. Daarbij zijn op de begane grond tekeningen te zien die Sjardijn nog steeds maakt. Er is ook ruimtelijk werk te zien geselecteerd uit vroege studies voor gewichtloze sculptuur. Beneden, in het souterrain, wordt een indruk gegeven van wat de kunstenaar samen heeft ontwikkeld met de van oorsprong theoretisch natuurkundige Kees de Vries. Met virtual reality apparatuur zal men kunst kunnen beleven zoals Sjardijn ontwikkeld heeft in relatie tot het Black Box project dat zich in de Moon Gallery bevindt. Met behulp van een VR (virtual reality) bril kan men een reisje door de ruimte maken, over de maan lopen of een bezoek brengen aan het International Space Centre (ISS). Men moet zich hier wel voor opgeven: kunstvereenigingkatwijk@gmail.com.  Er zijn ook 3d geprinte sculptuurtjes zgn Weightless Sculptures, die ook een plaats hebben op de virtuele wereld van de maan.

--

Event source:
https://www.schilderenaanzee.nl/agenda/exposities/martin-sjardijn-virtuele-werkelijkheid

Exhibition

Culture

Cultural

🎨 Cultural

DUNAatelier / Kunstvereeniging Katwijk

Martin Sjardijn - virtuele werkelijkheid

"Zie de mens" is de intrigerende titel van een expositie van de kunstenaars Fleur van den Berg, Ineke Ouwehand en Theolieke Smit in de kelder van het DUNAatelier aan de Boulevard in Katwijk. De invloed die mensen ondergaan van hun omgeving en van de samenleving speelt in het werk van deze drie kunstenaars een belangrijke rol, net als de relatie van de mens met de natuur. Ze tonen beelden, installaties, wandwerken en glastekeningen.

De beelden van Fleur van den Berg, afgestudeerd aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, zijn vaak meerduidig. "Ik vind het altijd spannend als je in een beeld meer dingen kunt zien of als mensen hun eigen verhaal erbij kunnen maken", zegt ze. "Het verhaal dat ik erin leg is steeds anders. Het gaat altijd over mensen, hun onderlinge relaties en hoe ze omgaan met anderen, met dieren en met de aarde. Ik houd ervan als mijn werk mensen aantrekt omdat het er qua materiaal mooi uitziet. Dan gaan ze beter kijken."

Van den Bergs beelden zijn deels figuratief. Vaak bevatten ze humor. Ze laat naast glastekeningen bijvoorbeeld een soldatentafereel zien. "Dat is een wit klein tafeltje met een stoeltje erachter en kleine soldaatjes erop", vertelt ze. "Bij de soldaatjes staat een bord rode bloedsoep. Op de rand van het bord staan drie soldaatjes die worden gefusilleerd waardoor ze in de soep vallen. In het bord hakken de soldaatjes elkaar ook in de pan. Het is een absurdistische, dus ook grappige, weergave van een oorlog en hoe die is verweven met onze economie. Beelden van oorlog komen via de media tot je en ze gaan letterlijk in je systeem. Dat maakt het beeld meerduidig."

Ineke Ouwehand toont onder andere een beeld van een magere, voorover lopende persoon met een rugzak. Het lijf, de slepende benen en armen zijn behalve dun ook lang. "Deze persoon gaat zwaar gebukt onder zijn rugzak", licht ze toe. "Hij ziet alleen nog de grond, waardoor hij geen perspectief ziet. Het beeldt een helper uit. De armen slepen achter hem aan. Hij rent maar kan niet meer.”

Ineke Ouwehand heeft ook een beeld gemaakt van mensen die in een cirkeltje langzaam maar zeker de put in lopen. Ook één waarbij mensen op een bol perspectiefloos rondjes lopen. "Ik vraag me af waarom ze dat doen... Mensen kunnen hun hersenen en hun fantasie gebruiken als ze naar mijn werk kijken", zegt Ouwehand. "Ik kan uitleggen wat ik heb gemaakt, maar ik heb liever dat ze hun eigen gedachten en interpretatie bij mijn werk hebben." Bijvoorbeeld over vluchtelingen, die me sterk bezig houden. Ze vertrekken en laten daar iets achter. Ze verdrinken op zee of komen zonder perspectief aan. Ik kan me voorstellen dat het een universeel thema is.   
The nieuwe installatie en de glaswerken gaan ook weer in op dat universele thema van vertrekken, verliezen, en het nieuwe perspectief op deze aarde.

Ze heeft als vrijwilliger veel met vluchtelingen gewerkt. De verhalen van die vrouwen raken mij." Bij haar installatie heeft Theolieke Smit een gedicht geschreven dat vrouwen in haar opdracht hebben vertaald in negen talen. Door middel van koptelefoons kunnen bezoekers dat gedicht in die negen talen horen. "Dat levert een zintuigelijke ervaring op", zegt ze. "Zodra mensen het ritme van het gedicht en de emoties erbij horen, krijgen ze een ander beeld en zijn ze zich veel bewuster van de afgebeelde vrouwen. Ik wil duidelijk maken dat de wereld niet zo mooi is."

Theolieke Smit toont keramiek en textiel en de installatie "De Onbekende Heldin". Een jaar lang heeft ze dagelijks uit het Leidsch Dagblad een foto geknipt van een vrouw in een barre situatie van wie de naam niet wordt vermeld. Vrouwen die naamloos slachtoffer zijn van een ramp, oorlog, protestdemonstraties, een ongeluk, hongersnood enzovoort. Deze vrouwen zijn Smits heldinnen. "Ze moeten dealen met de omstandigheden op het moment dat de foto werd gemaakt, maar ze krijgen verder geen aandacht", stelt Smit vast. "Deze vrouwen staan in de krant, maar er gebeurt niks voor hen. Ik geef deze vrouwen een blijvend gezicht. De installatie bevat 'medailles voor deze vrouwen', die zijn geïnspireerd op ornamenten uit katholieke kerkgebouwen.

--

Event source:
https://www.schilderenaanzee.nl/agenda/exposities/zie-de-mens

Zie de mens

Anna Pavlova

In november is de expositie opengegaan met werk van een aantal leden van de Katwijkerkring. Dit maal onder de titel Stad en Land. De tentoonstelling is in twee gedeeld. In het eerste deel “Land” exposeren Corry Kooy, Anna Pavlova, Michiel Schepers, Gertjan Scholte Albers en Bert Welmers. In december zou dan het tweede deel  "STAD" volgen met andere kunstenaars. Helaas gooide Covid 19 roet in het eten en daardoor werd de expositie Stad verplaatst naar april 2021. De expositie Land werd heropend op  20 november en is inmiddels weer gesloten door de maatregelen rond Covid 19. Wel zijn alle werken digitaal te zien bij het kopje KUNSTENAARS

Het meeste werk is in Nederland ontstaan, alleen Corry Kooy en Michiel Schepers richten zich op het buitenland: Corry vooral op Nepal. Michiel Schepers reist de hele wereld af op zoek naar wat de natuur ons biedt. Hij tekent en schildert onderweg zijn onderwerpen in krijt en of aquarel. Zoals het  “Pastorale landschap ” dat hij op de tentoonstelling laat zien. Anna Pavlova, een Russische schilder die al jaren in Nederland woont en werkt, ontdekte de bloeiende heidevelden en verwonderde zich daar over. Gertjan Scholte Albers schildert zijn vaak brede werken ter plekke op het Groninger land waar hij woont. Zijn ‘atelier’ bestaat uit de buitenlucht. Tenslotte Bert Welmers die vooral in aquarel werkt. Bert staat graag te schilderen aan een haventje in een klein stadje. Maar het afwisselende landschap van Twente met prachtige landgoederen trekt hem ook erg.

Anna Pavlova | Bert Welmers | Corry Kooy | Gertjan Scholte-Albers | Michiel Schepers

--

Event source:
https://www.schilderenaanzee.nl/agenda/exposities/katwijkerkring-expositie-land

Katwijkerkring Expositie Land

Spannende, zorgvuldig en professioneel gemaakte kunst in DUNAatelier

Anders dan de titel "Buiten-land" van de nieuwe tentoonstelling in het DUNAatelier suggereert, zijn op de nieuwe tentoonstelling behalve buitenlandse ook Nederlandse landschappen te zien. Wat de geëxposeerde werken gemeen hebben is dat ze "en plein air", dus naar waarneming in de buitenlucht zijn gemaakt. Vanaf zondag 1 december tot en met 5 januari krijgen bezoekers op vrijdag, zaterdag en zondag  tussen 13.30 uur en 16.00 uur zo'n vijftig werken te zien van Theo de Feyter, Lau Heidendael, Bert Osinga, Joanna Quispel, Wendelien Schönfeld en Kris Spinhoven. "Het gaat om schilderijen in olieverf, acryl of gemengde technieken, tekeningen, pastels enzovoort. Het kan van alles zijn", zegt De Feijter. "De werken hebben gemeen dat ze realistisch en naar  waarneming zijn gemaakt. Kortom: Buiten-land, is een expositie van landschappen van buitenschilders.

Kijken

Alle kunstwerken zijn spannend, zorgvuldig en professioneel gemaakt, belooft De Feyter. "Die zorgvuldigheid slaat vooral op het kijken", legt De Feyter uit. "Je kunt heel goed zien hoe de kunstenaar heeft gekeken. De motieven zijn heel goed op kleur en vorm ontleed en geanalyseerd. Iedere exposant doet dat op een andere manier. Dat maakt het spannend. Het resultaat is een vertraging van het tijdsgevoel."

Wie het geëxposeerde werk fotografisch noemt, zit er helemaal naast. "We werken niet aan de hand van foto's", zegt De Feyter. "Fotografie is iets totaal anders. Kenmerkend voor ons werk is dat het motief goed is ontleed. Dat er goed is gekeken naar wat er gebeurt in de kleur, in de vorm en in de weerkaatsing. Dat levert niet per se fotografisch geschilderde werken op. Het blijven interpretaties van de werkelijkheid."

Nederlands woord

Alle exposanten van Buiten-land zijn lid van de Katwijkerkring, een landelijke vereniging van plein-air schilders. De Feyter: "Ik spreek zelf liever van 'buitenschilders' dan van 'en plein-air schilders’. Dat is een goed Nederlands woord.” Het groepje van zes dat nu exposeert, kent elkaar al langer en heeft - al dan niet met anderen - veel eerder met elkaar geëxposeerd, ook buiten Katwijk.

De Katwijkerkring telt een jaar na de oprichting zo'n dertig leden, allen specialist op het gebied van schilderen naar waarneming. Schilderijen die naar waarneming zijn gemaakt verheugen zich in een groeiende populariteit. "Dat was vroeger wel anders", zegt De Feyter. "Om een groep als de Katwijkerkring op te richten, moeten er wel voldoende kunstenaars zijn die zich met buiten schilderen bezighouden. Die zijn er nu."

https://www.schilderenaanzee.nl/kunstenaars/theo-de-feyter
https://www.schilderenaanzee.nl/kunstenaars/bert-osinga
https://www.schilderenaanzee.nl/kunstenaars/joanna-quispel
https://www.schilderenaanzee.nl/kunstenaars/wendelien-schonfeld
https://www.schilderenaanzee.nl/kunstenaars/kris-spinhoven

--

Event source:
https://www.schilderenaanzee.nl/agenda/exposities/katwijkerkring-buiten-land

Katwijkerkring Buiten-land

Vier professionele kunstenaars en lid van de Katwijkerkring exposeren van 15 december t/m 21 januari in het DUNAatelier. Het zijn Irma Braat, Marijke van Oostrum, Kees Putman en Peter van Berkel. Zij laten zowel oud als nieuw werk zien.

Marijke van Oostrum, bekend om haar grote wandkleden, exposeert naast olieverfschilderijen en IPad tekeningen een aantal kleinere textielschilderijen die zij uit verschillende materialen tevoorschijn tovert met behulp van haar naaimachine. Het Amsterdamse Bos levert haar hiertoe volop inspiratie.

Irma Braat toont een aantal schilderijen van interieurs, figuren en zelfportretten. Zo zet zij haar schildersezel graag in een bijzondere boekenwinkel in Noordwijk waar mooie hoekjes voor lezers gecreëerd zijn.

Kees Putman is bezorgd over het klimaat. Hij laat een aantal schilderijen zien die daarop reflecteren. ‘Apocalyps’ is daar een voorbeeld van. Daarnaast toont hij een keur van schilderijen uit zijn collectie waardoor zijn ontwikkeling als kunstenaar zichtbaar wordt. 

Peter van Berkel richt zich op de vrolijke kant van de wereld, hij geniet volop zoals zijn bloemenschilderijen laat zien. Schilderijen uit Frankrijk en Zeeland, van onder andere het Veerse Meer.

Openingstijden:
De tentoonstelling is te bezoeken van 15 december t/m 21 januari, met uitzondering van Nieuwjaarsdag, van vrijdag t/m zondag van 13.30 tot 16.30 uur. Toegang gratis.

Het DUNAatelier bevindt zich op het Duinplein, Boulevard Zeezijde 31 ter hoogte van de Vuurbaak. Daar tegenover, naast de viskraam, leidt een weg omlaag naar het plein waar u (betaald) kunt parkeren.  Zie ook: www.schilderenaanzee.nl

Irma Braat | Marijke van Oostrum | Kees Putman | Peter van Berkel

--

Event source:
https://www.schilderenaanzee.nl/agenda/exposities/oud-en-nieuw

OUD en NIEUW

Adam

Maggie

Christie

Eric

Anna

Standard

Stichting “Kunstvereeniging Katwijk” wil ruimte scheppen voor kunstbeoefening en de beleving daarvan. Zij doet dit door het facilitair ondersteunen van zowel ‘plein air’ als andere kunstenaars. Daarbij stelt de stichting zich ten doel Katwijk als kunstenaarskolonie onder de aandacht te brengen. Er zijn niet veel vergelijkbare plaatsen waar hedendaagse ‘plein air’ kunstenaars (die schilderen in de buitenlucht) verblijven die zich op eigentijdse wijze meten aan hun voorgangers. Zij houden een oude Nederlandse schildertraditie in ere. 