You can't join this event anymore

Hosted by

Guests

Location

About

Klaus Kinski intrigeert als de weirde, aan Caruso verslingerde kolonist die er niet voor terugdeinst om een flink formaat salonboot middels kabels en rolhouten over een berg te laten slepen. Herzog filmde de levensgevaarlijke onderneming zonder trucages, wat hem veel kritiek opleverde. ‘Het enige dat telt is wat je op het witte doek ziet,’ liet hij destijds in interviews weten. ‘Of wij bij het draaien geleden hebben – en wij hebben waarschijnlijk meer geleden dan ieder ander die ooit een film heeft gemaakt – doet er niets toe.’ Fritz stoomt met zijn boot over de rivier, tot hij geruisloos wordt ingesloten door een inheemse stam in kano’s. Wat volgt is de exploratie van de duisternis van de mens, iets waar regisseur Herzog regelmatig naar terugkeert. De mens wordt dan vaak gecontrasteerd of in gevecht gebracht met de onherbergzame natuur. Hoever is de mens inmiddels verwijderd van deze natuur? Hoe sterk is zijn band hiermee (nog)? Zouden we met zijn allen misschien terugmoeten naar de natuur? Maar de natuur lijkt in ‘Fitzcarraldo’ in eerste instantie slechts een middel, of obstakel te zijn, om tot het uiteindelijke doel te komen: het bouwen van een eigen operahuis. De ambities van Fitz zijn niet minder groot dan die van een Charles Foster Kane. Nadat zijn spoorwegproject door het Andesgebergte en zijn ijsindustrie in het water zijn gevallen, is dit nu zijn grootste wens. Zijn liefde voor opera, en Caruso in het bijzonder, is de rode draad in de film. Overal neemt Fitz zijn grammofoontoestel mee naartoe om zijn omgeving aan te steken met het Caruso virus. Magisch zijn de momenten dat hij dit op zijn grote rivierstoomboot doet.