You can't join this event anymore

Hosted by

Guests

Location

About

Een tachtig jaar oud oorlogsverhaal door de ogen van een kind. ‘En vannacht is het oorlog geworden… Ging helemaal vanzelf… Hoefden we niks voor te doen… Hoefden we niks voor te kunnen… Dat deden de Duitsers voor ons gratis en voor niks...’ … Ze is een meisje als ze de oorlog ingaat… Ze is geen meisje meer als ze de oorlog weer uitloopt… Ondertussen is ze veel te snel volwassen geworden... De steen in mijn mond is een aangrijpende voorstelling geïnspireerd op het waargebeurde verhaal van het Eindhovense meisje Marietje tijdens de tweede wereldoorlog. Ze was negen toen de oorlog begon, ze was veertien toen het zuiden van Nederland werd bevrijd. In die paar jaar voltrok er zich een groot drama in haar gezin waarna haar leven nooit meer hetzelfde zou zijn. De prachtige beeldende tekst van schrijver Peer Wittenbols - geïnspireerd op het levensverhaal van zijn eigen moeder – maakt het leven van een kind tijdens de oorlog invoelbaar. De steen in mijn mond gaat over verlies, verwerking en vergeving. Maar ook over veerkracht dankzij nuchterheid, humor en een ijzeren vertrouwen in het goede van de medemens. Actrice Juul Vrijdag, bekend van de succesvolle voorstelling Je kunt me gerust een geheim vertellen, speelt de monoloog. De steen in mijn mond wordt geregisseerd door Madeleine Matzer. De voorstelling gaat op 5 mei 2024 in première in de barak van het Nationaal Monument Kamp Vught. Deze locatie is bijzonder vanwege het feit dat een deel van het verhaal zich hier heeft afgespeeld en 2024 tachtig jaar bevrijding markeert. Peer Wittenbols: “Na het overlijden van mijn moeder in januari 2020 vonden we documenten over onze grootvader, die tijdens WO2 werd gearresteerd en naar een vernietigingskamp werd gedeporteerd. Mijn moeder vertelde ons zelden over die tijd, waarin ook haar oudste zus door de bezetter werd weggehaald. Ik had veel meer vragen dan die ik haar heb gesteld. Na haar overlijden besloot ik een toneelstuk te schrijven waarin ik haar verhaal zou reconstrueren. Dit deed ik op basis van stukken uit het familiearchief en gesprekken met familieleden. Door alle, dan nog ontbrekende, gaten en hiaten in het verhaal zelf te verzinnen wilde ik het verhaal van mijn moeder compleet maken.”